DE LAATSTE DAG

DE LAATSTE DAG


Sommige Centrale Banken voeren al enige tijd een officieel monetair beleid van Negatieve Rente, wat eigenlijk als tijdelijke noodmaatregel bedoeld was om voornamelijk deflatie buiten de deur te houden of, in het geval van de Zwitserse Nationale Bank (SNB), het vluchtkapitaal richting de Zwitserse Frank te ontmoedigen. De gevolgen van een Negatieve Rente zijn immers, op den duur, catastrofaal voor het financieele systeem. Het is niets anders dan een 'suikerroes', wat de laatste dag van banken, verzekeraars en pensioenfondsen naderbij brengt.

De Riksbank, de Zweedse Centrale Bank, begon al in 2015 met dit kleuterexperiment voor de Zweedse Krona (SEK), gekoppeld aan een monetaire kwantitatieve verruiming (QE), om te ontdekken, wat er zou gebeuren. Nieuwsgierige kleuters vinden proefjes toch geweldig? Het was dan ook niet verwonderlijk, dat de Zweedse huizenprijzen in 2015 met 15% stegen, in 2016 met nog eens 9% en in 2017 met 7%. De woningbouw nam in 2015 toe met 31% en met nog eens 27% in 2016. Tegelijkertijd brak de verkoop van auto's alle records en trok zelfs de inflatie aan tot boven de gewenste 2%. Reken maar, dat de kleuters van de Riksbank enthousiast waren!

Maar in Augustus, 2017, stopte de muziek en de stoelendans was opeens voorbij. De huizenprijzen daalden, in 4 maanden, met 10%, terwijl de woningbouw inkromp met 30%. De autoverkopen stortten in met 20%. Inmiddels is de Zweedse officieele rente nog steeds negatief en de monetaire verruiming (QE) is, na een korte onderbreking, weer hervat! Kleuters vragen zich altijd af of je een zeepbel kan aanraken zonder dat hij stuk gaat. Deze film zien we overal weer voor de zoveelste keer. Als men niet oppast, wordt dit eindeloos. Maar niets is eindeloos.

De Riksbank heeft onlangs erop gezinspeeld, dat de tijd voor riskante monetaire experimenten ten einde loopt. De officieele Negatieve Rente van minus 0.25% zou in December a.s. wel eens kunnen worden verhoogd naar Nul! De Zweedse Krona (SEK) zou dan weliswaar wat kunnen stijgen, maar staat momenteel, vergeleken met 2012, nog steeds 30% lager tegenover de Euro. Tegelijkertijd daalt de inflatie weer, ondanks het wanhopige monetair beleid, dat ten koste lijkt te zijn gegaan van een evenwichtig financieel systeem. Een onbedoeld gevolg van dit experiment was, dat het aantal  van Zweedse huishoudens, dat tot de nek toe in de schulden zit (gemiddeld boven de 190% van het beschikbare inkomen), fors is toegenomen. Hoe lang nog, voordat andere Centrale Banken ook besluiten om door de zure appel heen te bijten en het roer omgooien? Bijna niemand, behalve degene, die nu kasgeld ziet als Koning, is voorbereid op het einde van een monetair beleid, dat ten koste van spaarders wordt gevoerd ('financieele repressie').

Bovendien hebben, wereldwijd, 40% van alle uitstaande staatsobligaties en 10% van alle uitstaande bedrijfsobligaties een Negatief Rendement, wat, bij aankoop, dus automatisch verlies oplevert op de afloopdatum. De Centrale Banken van Japan, de EU en de Eurozone hebben nu 80% van alle obligaties met een Negatief Rendement in bezit. Die beheersen het klimaat van Negatief Rendement met hun kwantitatieve verruiming (QE), totdat er een algemene kopersstaking in de markt zou plaatsvinden, wat trouwens al merkbaar is bij de Langere staatsobligaties van Duitsland en Japan. Een obligatie met een Negatief Rendement is immers uiterst speculatief, want het is alleen winstgevend, als het rendement nog negatiever zou worden. Toch zijn er talloze institutionele beleggers, die, door de bestaande regels, nog gedwongen zijn om dergelijke staatsobligaties te kopen, op elke prijs.

Dit brengt de oude dag voor velen, die kampen met de gebruikelijke gezondheidsproblemen en wachten op hun laatste dag, in gevaar. Een rendementsdaling van 1% in Langere staatsobligaties verhoogt immers de pensioenverplichting van een typisch pensioenfonds met liefst 20%. Daarom zal men rekening moeten houden met een drastische inkrimping van pensioenuitkeringen voor Opa en Oma en fors hogere jaarlijkse bijdragen van zoonlief en dochterlief aan de pensioenfondsen. De grote massa, die geen pensioen geniet, zal terugvallen op een ouderdomsvoorziening (AOW), die in vele landen nauwelijks toereikend is om rond te komen. De premies voor de verschillende volksverzekeringen zullen eveneens omhoog moeten blijven gaan. Reken maar, dat de pensioencrisis in alle hevigheid zal losbarsten, zodra de aandelenmarkten en onroerend goedmarkten weer eens met 50% dalen, zoals in 2000 - 2002 en in 2007 - 2009, om maar te zwijgen over een potentieele daling van meer dan 80%, zoals in 1929 - 1932 en, in Japan, tussen 1989 en 2009. Dan pas zal men inzien, hoe de huidige generaties in de watten zijn gelegd.

Het onlangs verschenen G30 Turner rapport over de opdoemende internationale pensioenscrisis:

https://www.professionalpensions.com/news/4006976/g30-turner-report-urges-action-fix-looming-pensions-crisis

Er is trouwens nu sprake van een onderbreking in de 30-jarige hausse in obligaties, na de spectaculaire stijging in waarderingen in de afgelopen paar maanden. Daarvoor zijn vele mogelijke redenen aan te voeren, maar de, wellicht structurele, herschikking in de kapitaalstromen tussen Amerika en China kan een belangrijke rol spelen. China had een 'dubbel-overschot' op haar handels- en kapitaalbalans en de recycling daarvan, voornamelijk in Amerikaanse Treasuries, is al enige tijd veranderd. Dit heeft geleid tot een verkrapping van het internationale beschikbare kapitaal en kan Centrale Banken dwingen om het monetair beleid voorlopig te blijven versoepelen. China heeft steeds striktere kapitaalcontroles, waardoor het Chinese kapitaal, binnen China, min of meer, geen kant meer op kan gaan. 

De excessieve besparingen van overschotlanden als Duitsland, Nederland en Japan blijken dus niet voldoende om de internationale kapitaalbehoeften te verlichten. Japan probeert bovendien haar excessieve kapitaal binnen het land zelf te houden via de 'Yen Carry Trade', waarbij buitenlandse speculanten de yen lenen tegen lage rente, om die dan te herbeleggen in activa met hogere rendementen. Het handelsoverschot van Japan is inmiddels verdwenen. Vaak wordt uit het oog verloren, dat de totale geldhoeveelheid van Japan en China, de olifanten van de internationale geldstromen, zo'n $ 37.000 miljard bedraagt, tegenover $ 14.000 miljard van de EU en $ 15.000 miljard van Amerika (alle cijfers van Haitong International). Er is dus weinig voor nodig om tijdelijk roet in het eten te gooien van de grote obligatie-hausse, tenzij de economische wereldrecessie zich aandient.

U.S. 30-YEAR TREASURY BOND YIELD


(TRADING ECONOMICS): Na de spectaculaire stijging van waarderingen in wereldwijde obligaties in 2019, is er duidelijk een kentering opgetreden, die vooral te danken is aan Japan en China. Maar dit is niet het einde van de 30-jarige obligatie-hausse.

Vergeet niet, dat een gemiddelde Amerikaanse beleggingsportefeuille van 60% aandelen en 40% obligaties, een jaarlijks rendement opleverde van 10% gedurende de laatste 30 jaar en zelfs van 14% in de laatste 10 jaar. Uniek, dankzij het onorthodoxe monetair beleid van de Centrale Banken. Maar dat lijkt in de komende 10 jaar niet voor herhaling vatbaar. Integendeel.

De 89-jarige Warren Buffett heeft nu, in zijn beleggingsmaatschappij Berkshire Hathaway, de grootste kaspositie opgebouwd ooit, terwijl de Amerikaanse beurskoersen de hoogste stand aller tijden hebben bereikt. Deze kaspositie is liefst 60% ($ 128 miljard) waard in zijn portefeuille van beursgenoteerde aandelen ($ 208 miljard). Dat spreekt boekdelen. Probeert hij ons iets te vertellen over een mogelijke zeepbel?

https://www.cnbc.com/2019/11/01/even-obvious-way-for-buffett-to-solve-big-cash-problem-is-a-puzzle.html

Warren Buffett's favoriete waarderingsmaatstaf voor de beurs, de toepasselijke 'Warren Buffett indicator', is de totale beurswaarde ten opzichte van het Bruto Nationaal Product. Net voordat de 2 vorige economische recessies in 2001 en in 2007 begonnen, was de beurswaarde van Amerikaanse aandelen respectievelijk 150% en 115% van het BNP. Daarna stortte de aandelenmarkt in met 50%. Laat deze indicator tegenwoordig nu al op 140% staan. Niemand weet, wanneer de laatste dag van een beurshausse aanbreekt, want als speculanten hun dierlijke instincten eenmaal laten botvieren, lijken er geen grenzen te bestaan aan hun hebzucht en hun risicotolerantie. Ligt een 'Melt-Up' nog in het verschiet? De angst 'om de boot te missen' (FOMO - 'fear of missing out') is immers een typische menselijke karaktertrek. Maar Centrale Banken moeten, op een gegeven moment, of ze willen of niet, hun geldhoeveelheidsmachine uitschakelen, want anders volgt er ruilhandel. 




(Y-Charts): De beurswaarde van Amerikaanse aandelen ten opzichte van het Bruto Nationaal Product (140%), ver boven de Buffett's bubbel-indicator. De periode van gemakkelijk geld verdienen lijkt ten einde te lopen.



(BLOOMBERG): De totale waarde van alle beurzen ter wereld is nu $ 82.000 miljard oftewel 94% ten opzichte van het wereldwijde Bruto Nationaal Product. Buffett's bubbel-indicator van 100% ligt niet ver weg.

Een Grote Beurscrash en een wereldrecessie zijn trouwens al heel lang de favoriete hobby geworden van bijna alle beurswaarnemers, die redelijke waarderingen hoog in het vaandel dragen, en zijn daarom, in een tijd van monetaire liquiditeitsinjecties, op korte termijn, onwaarschijnlijk. In de afgelopen 21 maanden is de MSCI All Country World Index (ACWI) ingezakt met 3% en vele aandelenmarkten hebben, in die periode, al een daling van 20% tot 30% achter de rug (Opkomende Markten!). Maar het internationale monetair beleid van de Centrale Banken lijkt steeds soepeler te worden, met rentedalingen en kwantitatieve verruimingen (QE & Not-QE), wat zonder meer vergelijkbaar is met de 'Coup de Whiskey' van 1927 tot 1929. Zelfs China  heeft haar rente net, voor het eerst in 4 jaar, verlaagd. De Grote Beurshausse, sinds de schrik van 2009, lijkt dus nog volledig in tact, vooral doordat de Advance-Decline Line, de trend van het aantal stijgers en dalers, sindsdien, door dik en dun, de opwaartse trend heeft kunnen handhaven.

(MARKET INOUT): De S&P 500  Advance-Decline Line (aantal stijgers ten opzichte van het aantal dalers) heeft nog steeds een hardnekkige opwaartse trend, door dik en dun, sinds 2009 (10 jaar!). Chart toont de laatste paar maanden.




(YARDENI)(WSJ)(18 November, 2019): Charts van de ADVANCE/DECLINE LINE van de NEW YORK STOCK EXCHANGE (NYSE) SINDS 2003 (!):

https://www.yardeni.com/pub/smi-adline.pdf



(LEGG MASON): Kwantitatieve verruiming (QE) van de Centrale Banken gaat, na een tijdelijke onderbreking, nog vrolijk door. Let wel: dit is GEEN gelddrukken, zoals echt helikoptergeld, maar
gewoon een RUIL van relatief illiquide activa tegen liquiditeiten van de Centrale Bank ('Asset Swap'), die belegd of uitgeleend kunnen worden, zonder dat de geldhoeveelheid verandert. Echt helikoptergeld oftewel 'Geld uit het Niets', is nog steeds verboden door de BIS (Bank of International Settlements) te Basel, de Centrale Bank van 60 Centrale Banken. Daarom zitten de hyperinflationisten, al 10 jaar lang, beteuterd te kijken naar het gebrek aan echte consumentenprijs- en looninflatie. De tijdelijke activa-inflatie in aandelen, onroerend goed en Goud heeft ook niet geleid tot een hogere omloopsnelheid van het geld, wat nog steeds op een 60-jarig laagtepunt staat. Dat laatste is een voorwaarde voor echte structurele inflatie.

Vergeet niet, dat de echte grote finale van de beurshausse pas plaatsvindt, als schoenpoetsers en taxichauffeurs eindelijk stopppen met hun gezwets over de Bitcoinzwendel en daarna de stijgende beurskoersen hard achterna rennen. Dan pas volgt een Crash, niet daarvoor. Het pijnlijke beursjaar van 2018 bleek van voorbijgaande aard en de S&P 500 index (+ 26% tot nu toe in 2019) lijkt naar boven te willen uitbreken:

(LEGG MASON): S&P 500 index: verandering van koersniveau. EERST IN DE LIFT?




Chart is centered on the January 2018 valuation peak for indexes indicated. Sources: Fidelity Investments, Bloomberg Finance LP, Haver Analytics; weekly data through 10/15/19. It is not possible to invest directly in an index. All indexes represented are unmanaged. All indexes include reinvestment of dividends and interest income unless otherwise noted. Past performance is no guarantee of future results.

(LEGG MASON): De MSCI  All Country World Index (ACWI): EERST MOGELIJKE UITBRAAK NAAR BOVEN?




Shaded areas in upper panel highlight significant performance swings. Sources: Fidelity Investments, Haver Analytics; weekly data through 10/15/19. It is not possible to invest directly in an index. All indexes represented are unmanaged. All indexes include reinvestment of dividends and interest income unless otherwise noted. Past performance is no guarantee of future results.



Maar de markten moeten natuurlijk niet teveel op hun lauweren gaan rusten, want markten zijn tot alles in staat. De CBOE VOLATILITY INDEX (VIX), een maatstaf voor verwachte spanningen in de markt in de komende 30 dagen, is ingezakt (19 November, 2019) naar 12.29, ver beneden het 30-jaar gemiddelde van 19!

(BARCHART): De CBOE VOLATILITY INDEX STAAT HEEL LAAG. IS ER GEEN VUILTJE AAN DE LUCHT? IS ALLES ECHT WEL KOEK EN EI?



Alles heeft een cyclus. Er is een hele lange tijd van opgang, van stagnatie en van onverbiddelijke neergang. Als men zich bewust is van dit natuurlijke proces, dan is uiterste voorzichtigheid geboden, zodra het eindstadium van een cyclus lijkt te zijn aangebroken, zoals nu. De Vereenigde Oost-Indische Compagnie (VOC) wist het 200 jaar (1602 - 1800) vol te houden, voordat de firma het loodje moest leggen en failliet ging. Maar een unieke uitzondering vormt de eeuwigdurende waterschapsobligatie, uitgegeven door het Hoogheemraadschap Lekdijk Bovendams in 1648, later overgenomen door Hoogheemraadschap De Stichtse Rijnlanden, die, na 371 jaar, nog steeds rente betaalt! De obligatie is aan toonder en niet op naam:

https://www.hdsr.nl/werk/watererfgoed-nieuw/eeuwigdurende/

Als de zeepbel in alle activa ('the everything bubble') eenmaal ontploft, net zoals na de ongelofelijke beurshausse van 1927 tot 1929 (aangejaagd door de 'Coup de Whiskey' van Benjamin Strong van de NewYorkFED), zal dat een ijzingwekkende ramp veroorzaken, die een internationale politieke en economische aardverschuiving tot gevolg heeft. In 1929 was Herbert Hoover net verkozen tot President van Amerika op het hoogtepunt van de vorige 70-jarige kredietcyclus. Hij kreeg toen de schuld in zijn schoenen geschoven voor de Grote Beurscrash en voor de Economische Depressie. 

Zou President Trump misschien de volgende zondebok kunnen worden van de aanstaande Grote Crisis, die hoogstwaarschijnlijk in de komende paar jaar onvermijdelijk wordt? Zowel Hoover als Trump waren zakenlieden, geen politici, die beschouwd werden als onderschatte 'outsiders' door de onzichtbare, globalistische, hand, die achter de schermen aan de touwtjes trekt (de 'Deep State'). Zulke 'vreemde eenden', die de fantastische mensen van regimeverandering, van, deels geheime, supranationale handelsverdragen, van open grenzen, en van een wereld, met enkele machtsblokken ('empires'), in de wielen durven te rijden, zijn een ideale 'Kop van Jut', om het maar eens populair te zeggen. Kan de 'laatste dag' van het huidige 70-jarige internationale kredietfeest nog enkele jaren worden uitgesteld of wordt President Trump, na een eventuele 'Melt-Up', het uiteindelijke mikpunt van de daaropvolgende Grote Klap, die dan kan leiden tot het globalistische paradijs, zonder soevereine landen, zonder oorlog, met een enkele wereldmunt en waar politiek is voorbehouden aan buigzame ja-knikkers, zoals nu al in China en Rusland? 'Laat een crisis nooit onbenut' (Churchill)('Never  let a good crisis go to waste').

Maar ondertussen doemen de Amerikaanse verkiezingen in 2020 op en, gezien de weinig charismatische Democratische kandidaten, kan President Trump weer, net zoals in 2016, worden herkozen met een minderheid van het aantal stemmen (46.1% tegenover 48.2% voor Hillary Clinton). Dat is voorgekomen in 10% van de 45 Presidentsverkiezingen. De Amerikaanse president wordt immers indirect gekozen door een kiescollege, waardoor hij, net zoals in 2016, met slechts een kleine meerderheid, behoeft te zegevieren in enkele belangrijke staten, zoals Florida, Pennsylvania, Michigan en Texas.  Abraham Lincoln werd in 1860 gekozen tot President met slechts 39.8% van het aantal stemmen, omdat twee derde van de Zuidelijke 'Slavernij'-staten niet op hem stemden. De Zuidelijke staten scheidden zich daarna dan ook af van de rest van Amerika, waarna de 4-jarige Amerikaanse Burgeroorlog uitbrak met 750,000 slachtoffers, ruim 3% van de toenmalige totale bevolking. Maar Lincoln werd in 1965, aan het begin van zijn tweede ambtstermijn,  vermoord door acteur John Wilkes Booth, die banden had met de geheime dienst van de Zuidelijke staten.

Opvallend is wel, dat elke neergang in de geschiedenis wordt versneld, als eenmaal de bezits- en inkomensongelijkheid historische hoogtepunten hebben bereikt. Is het systeem 'kapot'? Staat ons een fundamentele wending ('paradigm shift') te wachten? Aan het einde van zo'n neergang, is de maatschappij weer terug bij af. Echt waar? Lees de geschiedenis er maar op na. Opeens blijkt de decennialange uitzonderlijke overvloed van de laatste 70 jaar dan in rook te zijn opgegaan. 

Het aantal miljardairs (op papier) zal holderdebolder drastisch zijn geslonken. Wat jammer voor de linksradikalen, die, voor de zoveelste keer, een supervermogensbelasting ('soaking the rich') wensen in te voeren, wat, net zoals vroeger, meer kost dan het oplevert. Ondanks alles, is 1% van de belastingbetalers verantwoordelijk voor 27% van alle belastinginkomsten. Een onhandige aanpak van de 'rijken', zou een ware exodus op gang brengen van vaak zeer productieve burgers.

In een eind- en beginstadium van een cyclus is het heel gewoon om te geloven in allerlei doemscenarios. De ondergang van de wereld is natuurlijk weer nabij, dit keer verkondigd door de cultus van klimaatverandering. Iedereen speelt het spelletje een beetje mee, want dat is wat men wil horen, ookal gaat de natuur wel haar eigen gang. Herinnert u zich nog de atoomschuilkelders van de Koude Oorlog tijdens de jaren '50 en '60? En het gesuggereerde dieet voor de eventuele overlevenden NA de laatste dag?

https://www.eater.com/2017/12/12/16757660/doomsday-biscuit-all-purpose-survival-cracker

Dus dan maar geloven in bovennatuurlijke wonderen. Wonderen zijn immers niet te verklaren en maken het onmogelijke mogelijk: een Monetaire Reset, door Goud (?)-gedekte Crypto's en 'Geld uit het Niets' oftewel eindeloos, vooralsnog onwettig Helikoptergeld (PQE - People's Quantitative Easing). Want de angstige mens is nu zo goedgelovig, dat hij gemakkelijk is te vangen voor mooie sprookjes. Angst voor de toekomst is heel begrijpelijk op de top van een 70-jarige wereldwijde kredietcyclus. Bij excessieve schuld, als percentage van de economie, vermindert de economische groei, loopt het geboortecijfer snel terug en kan, steeds lagere, inflatie plotseling omslaan in deflatie, wat heel sneu zou zijn voor al diegenen, die flink geleend hebben. Stel je voor, als het geld juist MEER waard zou worden! Dat was o.a. het geval tussen  1850 en 1900. Het zwaard van Damocles van structurele economische stagnatie, of erger, zonder spoedige hoop op betere tijden, kan tot hevige politieke onrust leiden en zelfs, uiteindelijk, tot de staat van beleg. Maar geen probleem, want de onzichtbare hand is daarop al voorbereid.

Het beste houvast voor de werkelijke toekomst is wat de geschiedenis ons leert. De geschiedenis leert ons, dat elk hoogtepunt van een kredietcyclus vaak tot militaire conflicten leidt of om de aandacht af te leiden of om onafgemaakte zaken te beslechten. Schijnbaar veilige internationale verdragen worden genegeerd, blijken dan 'vodjes papier' te zijn en het ondenkbare vindt dan toch plaats.

Het sleutelartikel van het Noord-Atlantisch Verdrag uit 1949 is artikel 5, waarin elke lidstaat van de NAVO verplicht wordt om een aanval op een lidstaat te beschouwen als een aanval op alle lidstaten. Amerika deed een beroep op dit artikel na de aanslagen van 11 September 2001. Maar men kan zich afvragen of er tegenwoordig nog voldoende internationale solidariteit bestaat, zeker in de tijd van 'America First' en toenemend nationalisme elders. Iedereen moet zijn eigen boontjes maar doppen. Iedereen heeft zijn eigen problemen en de energie ontbreekt om zich te bemoeien met de problemen van anderen. Er is daarom veel meer kans op internationale misrekeningen. De Franse president Macron liet zich, tegenover het tijdschrift The Economist, onlangs al daarover al uit.

Het noodlot van Europa, met al haar verschillende culturen, was altijd, dat er, al eeuwenlang, de ene verwoestende oorlog na de andere woedde, waardoor emigratie van Europeanen de grootste export werd naar de rest van de wereld. Na het zoveelste conflict tussen Frankrijk en Duitsland, brak in 1914 opeens de Grote Eerste Wereldoorlog uit, omdat er een 'geheim' verdrag bestond tussen Belgie en Groot-Brittannie uit 1839 (!), welke de neutraliteit van Belgie garandeerde en welke door Duitsland werd beschouwd als een 'vodje papier'. Hoeveel 'vodjes papier', zoals de Baltische Staten, Taiwan, Oekraine, etc., bestaan er nog tegenwoordig? Om koude rillingen van te krijgen!

De gemeenschappelijke verklaring tussen China en Groot-Brittannie ten aanzien van Hong Kong (1 land, met 2 politieke systemen tot 2047) wordt door China, sinds de officieele soevereiniteitsoverdracht in 1997, allang als zo'n 'vodje papier' beschouwd. Dus men moet zo spoedig mogelijk vertrekken, zolang het nog kan! Idealistische Westerlingen, die China nooit echt zullen begrijpen, hebben vaak de illusie, dat doorgewinterde communisten, met een een-partij systeem, ooit zouden kunnen veranderen in Westerse Democraten. Democratie betekende in China vroeger altijd chaos en is een gruwel voor de schatrijke Chinese partijbonzen.

In het model van het staatskapitalisme van China en Rusland, krijgt men bezit uitsluitend in bruikleen en als men niet in de pas loopt, pleegt men verraad. Dan kan dat bezit in beslag worden genomen, verliest men zijn paspoort, krijgt men huisarrest of verdwijnt men. Na de tragische aanslagen van 11 September, 2001, werd ook in Amerika de USA PATRIOT ACT door het Congress heen gejaagd, waardoor iedereen, zonder uitzondering, onopgemerkt zijn privacy kan verliezen.

https://www.justice.gov/archive/ll/highlights.htm

De globalistische onzichtbare hand heeft weinig op met het soort politieke systeem, als er maar zaken kan worden gedaan. De 77-jarige Michael Bloomberg, ex-burgemeester van New York, met een vermogen van $ 52 miljard en een kersverse Democratische kandidaat voor het Amerikaanse presidentschap, beschouwt Xi Jinping van China (sinds 2018 benoemd 'voor het leven') helemaal niet als een dictator. Bloomberg heeft al jarenlang elk debat binnen zijn media-imperium over Chinese corruptie, luchtverontreiniging en onderdrukking van de 19 miljoen Oeigoerse Chinezen, in de kiem gesmoord, want anders komen zijn aanzienlijke zakelijke belangen in China in gevaar (Bloomberg L.P. is een prive-maatschappij). De onzichtbare hand kijkt liever de andere kant op ('turning a blind eye'), want confrontatie zou leiden tot verbanning uit een lucratieve markt. De werkelijke reden, dat Bloomberg zich alsnog verkiesbaar stelt, lijkt trouwens om te proberen om de links-radikale stromingen binnen de Democratische partij tegengas te geven. Zijn kandidatuur lijkt verder op een soort grap, die hem veel geld gaat kosten.

https://www.scmp.com/news/china/diplomacy/article/3030970/xi-jinping-no-dictator-american-businessman-michael-bloomberg

Hopelijk zal de wereld het komende (?) Chinese tijdperk bespaard blijven, want de vernedering van de Opiumoorlogen (1839 - 1860) met Groot-Brittannie en de twee oorlogen tussen Japan en China zijn nog vers in het geheugen gegrift van elke Chinees. Grimmige tijden zouden dan aanbreken! Maar China zal, in eerste instantie, proberen om de Amerikaanse invloed in de Stille Zuidzee ('Western Pacific') terug te dringen. Daaraan zullen vele landen op het Zuidelijk Halfrond even moeten wennen. De realiteit is, dat, economisch gezien, het, relatief dun bevolkte, Australie bijvoorbeeld, al een provincie van China is geworden. Wat toevallig, dat Amerika er genoeg van heeft gekregen om voortaan overal politieman te spelen.

Het tijdperk van Amerika, vooral sinds 1945, lijkt echter, tot de verrassing van velen, voorlopig nog lang niet ten einde te lopen. Haar voorsprong in essentieele groeisectoren als technologie wordt voortdurend onderschat. De gezamenlijke beurswaarde van Apple en Microsoft, bijvoorbeeld, is nu hoger dan die van alle Duitse aandelen bijelkaar. Maar veel belangrijker nog is de verwachte werkzame bevolking in de komende 100 jaar: de Amerikaanse bevolking lijkt te kunnen blijven stijgen, vanwege de relatief hoge geboortegraad en de relatief hoge immigratie naar het land, 'waar dromen werkelijkheid worden'. Maar die van alle andere landen, inclusief van China, lijkt flink te zullen inkrimpen:




MEDEDELING: Het Blog SCHMULLADDERTJEONDERHETGRAS heeft thans 
6 soorten van lidmaatschap (zie hieronder). Word lid! Uw lidmaatschap geeft recht op 
persoonlijk advies, regelmatige Pamfletten, lunches, borrels en belangrijke artikelen.
U bent van harte welkom!

DE 12de RIVA-BELEGGERSLUNCH en DE ZEVENDE RIVA-BELEGGERSBORREL

op Vrijdag, 29 November, 2019.  U bent van harte welkom! Voor nadere gegevens, zie rechterkolom.

SCHMULL - FAVORIETE BELEGGINGS - SUGGESTIES / FAVOURITE INVESTMENT SUGGESTIONS, November - December 2019.

(52 Bladzijden; 52 Pages). Voor nadere gegevens, zie rechterkolom.

DIEDERIK SCHMULL 19 November, 2019 Westcliff-On-Sea, ESSEX, U.K.

HET WORDT SPANNEND

HET WORDT SPANNEND


Een op de vijf Nederlandse huishoudens bezit een of meer honden. Sommige honden zijn levensgevaarlijk. Naar schatting worden in Nederland elk jaar 150.000 mensen gebeten door een of meer van de rond 1,5 miljoen trouwe viervoeters, soms zelfs met dodelijke afloop. En dan te bedenken, dat vele complexe honden door de argeloze bezitters, die vaak nauwelijks met dieren kunnen omgaan, worden losgelaten op hun gezin met kleine kinderen!

Als er een kredietcrisis plaatsvindt, zoals in onlangs 2008 of zoals in 1990 in Japan, dan worden miljoenen mensen gebeten door de hoogrisicohond van schuld. Vanzelfsprekend wil een mens niet voor de tweede keer gebeten worden, waardoor zijn lust om nieuwe schulden aan te gaan, gedurende een hele lange tijd, drastisch vermindert. Na het barsten van de kredietbubbel in 1990 in Japan, stortten de kredietgedreven onroerendgoedprijzen in met 90% naar het niveau van 1973! Miljoenen Japanners waren berooid en probeerden daarom in de daaropvolgende 20 jaar hun schuldenlast te verlichten, ondanks een nul- of negatieve Rente. 

Maar als iedereen tegelijk probeert om financieel weer 'gezond' te worden, dan verdwijnt de kredietvraag en is een kredietmaatschappij gedoemd te ontploffen. Want een economie kan alleen aan de gang blijven, als consumentenbestedingen ongeveer gelijk zijn aan de consumentenbesparingen. Teveel schuld leidt, op een gegeven moment, tot te weinig kredietvraag. Als de kredietvraag achterblijft, dan is er al spoedig sprake van een 'balansrecessie' (Richard Koo - Nomura), wat de structurele economische stagnatie veroorzaakt, waarbij economische groei en inflatie onbeduidend laag blijven.

Aan het begin van de Grote Economische Depressie, tussen 1929 en 1933, daalde de Amerikaanse economie met liefst 46%. De meeste Amerikanen, die deze pijnlijke deflatie meemaakten, weigerden om de rest van hun leven ooit weer iets te maken te hebben met de beruchte hoogrisicohond van schuld. Maar Japan werd na 1990 getroffen door een economische inkrimping, die driemaal zo groot was als de Grote Depressie van Amerika. 

Toch was Japan in staat om deze enorme schok te verwerken, doordat de overheid de rol van de particuliere sector overnam door, met name, de excessieve besparingen van die sector massaal te besteden. Met het gevolg, dat de Japanse werkloosheid, thans 2.5%, sinds de Japanse kredietcrisis van 30 jaar geleden, nooit de 5.5% te boven ging. Wonderbaarlijk! Maar de Japanse prive-sector, bedrijven en particulieren, lijden nu nog, na zo'n lange tijd, aan zo'n schuldentrauma, dat de kredietvraag op een laag pitje blijft, ondanks het gezonde herstel van hun balans, na decennia-lange schuldafbouw. Daarentegen staan de NIKKEI 225-aandelenindex en de index van de gemiddelde Japanse woningprijzen (volgens de BIS), momenteel nog steeds 42% lager dan hun hoogtepunt in 1990, 30 jaar geleden.

Bovendien introduceerde Japan in 2012, dus 7 jaar geleden, de 3 pijlen van Abenomics: monetaire en fiscale stimuleringen plus structurele economische hervormingen. Die maatregelen zouden een einde moeten maken aan de economische stagnatie. De beoogde inflatie van 2% werd echter nooit behaald en is nog steeds 1% of lager, terwijl de staatsschuld nog veel hoger werd, wat juist extra groeivertragend is. Het fiscaal beleid bleek niet ingrijpend genoeg en  de 'structuur' werd ondermijnd door de snelle vergrijzing van de bevolking. Laat dit een les zijn voor de rest van de wereld: na een Superkredietcyclus is DEFLATIE uiteindelijk ONVERMIJDELIJK, wat maar enkelen zich nu nog kunnen voorstellen. Het wordt dus echt spannend.

JAPAN 30-YEAR GOVERNMENT BOND YIELD (JGB):



(TRADINGECONOMICS): Zelfs 30 jaar na de top van de Japanse kredietcyclus in 1990, blijven de rendementen van de langere staatsobligaties instorten, met een dienovereenkomstige waardestijging, waarbij de JGB alle andere Japanse beleggingen, qua rendement op geinvesteerd vermogen, achter zich laat. Japan ging ons voor!




(BLOOMBERG): De spectaculaire hausse in obligaties, met steeds lagere rendementen en een dienovereenkomstige waardestijging, die net even lijkt te worden onderbroken, is GEEN BUBBEL. Ten eerste krijgt een obligatie-belegger meestal 100% uitgekeerd op de afloopdatum, wat bij de bubbels van aandelen, grondstoffen, digitale valuta's en onroerend goed, die geen afloopdatum kennen, nooit het geval is. Ten tweede volgt, na een structurele Superkredietcyclus van vele decennia, een langdurige periode van economische stagnatie en lage inflatie/deflatie, kortom een 'IJSTIJD' (Albert Edwards, SocGen), wat bijzonder positief is voor, met name, langere kwaliteitsobligaties.

OBLIGATIES IN DE LAATSTE 700 JAAR:



(FT): De huidige spectaculaire hausse in obligaties, met lagere rendementen en een dienovereenkomstige waardestijging, is de vierde grootste obligatiehausse in de laatste 700 jaar. Dus deze tijd is minder uniek dan algemeen wordt aangenomen. Let op de obligatie-rendementen van 20% in de 15de eeuw! De late Middeleeuwen waren gekenmerkt door 3 grote economische depressies, waarna die rendementen (weer) negatief werden.

Na de Grote Financieele Crisis in 2008, teweegebracht door inzinking van de Amerikaanse subprime-huizensector, schoten de netto-besparingen van de ontwikkelde landen scherp omhoog, ondanks de nul- of negatieve rente. Jan met de pet kon immers op zijn klompen aanvoelen, dat de wereld ternauwernood aan de dans van een economische depressie was ontsprongen. Dat betekent, dat de overheden nu de rol van de prive-sector, als kredietnemer 'in laatste instantie', moeten overnemen om ervoor te zorgen, dat de economie aan de gang blijft. 

Amerika heeft gelukkig begrepen, dat het roer moest worden omgegooid naar een onorthodox fiscaal beleid, met forse belastingverlagingen, grondige vermindering van kostbare reguleringen en hogere begrotingstekorten, want een onorthodox monetair beleid, met superlage rente en kwantitatieve monetaire verruiming ('QE'), is bij lange na niet meer voldoende. Dat betekent, dat men, in eerste instantie, rekening moet houden met een vrij gunstige economische groei in Amerika in het verkiezingsjaar van 2020 en een eventuele 'Melt-Up' of hausse in Amerikaanse aandelen. Ook de inflatie zal wat stijgen, wat niet ongewoon is aan het einde van een lange economische cyclus. Daarom heeft Goud nu even de wind mee. Maar alles maakt rechtsomkeert, zodra de volgende wereldrecessie aanbreekt.

Hogere begrotingstekorten zijn nu geen probleem, want de overheid is, bijna als enige, overgebleven als kredietnemer, terwijl pensioenfondsen en verzekeraars, die massaal in obligaties moeten beleggen, snakken naar kwaliteitsschuldpapier. Daaraan is een schrijnend tekort, vanwege het bovenmatig besparingsoverschot en vanwege de opkoop daarvan door Centrale Banken (QE). 

Daarnaast zijn er misschien genoeg infrastructuurprojecten te bedenken, waarvan het rendement, op langere termijn, wellicht beter zal zijn dan de huidige lage obligatie-rendementen, ookal blijken die vaak veel duurder dan verwacht en zijn 'witte olifanten' niet van de lucht. Japan heeft dat decennialang ook al op grote schaal geprobeerd en kwam meestal bedrogen uit. Vele wegen naar nergens ('roads to nowhere')! Om maar te zwijgen over  het reusachtig onrendabele Belt and Road Initiative (BRI) van China in 152 landen, ter waarde van $ 1000 miljard plus, die ook nog grotendeels voor rekening komen van de gastenlanden.

Europa, met name Duitsland, ziet het gevaar nog niet van de komende 'Japanisering' en zal misschien slechts schoorvoetend enkele maatregelen nemen. Maar het vooruitzicht van decennia-lange lage economische groei, lage inflatie, grenzend aan deflatie, nul- of negatieve rente en gedwongen schuldafbouw in de prive-sector, kan leiden tot grote onvrede. Het wordt spannend! Het aantal Europeanen boven de 60 jaar, als percentage van de bevolking, verdubbelt in de komende 30 jaar, terwijl de forse inkrimping van de totale bevolking onvermijdelijk doorzet. Het aantal Europeanen tussen de 20 en 45 jaar, dat uiteindelijk de drijvende motor is van de economie, blijft instorten, omdat het geboortecijfer het laagst is in de wereld, vooral in Duitsland.  

Het is trouwens allang zo, dat een onorthodox monetair beleid, zoals dat van de ECB, met superlage of negatieve rente en monetaire verruiming ('QE'), de economie helemaal niet stimuleert, zelfs een averechtse uitwerking uitoefent op economische activiteiten en leidt tot een 'zombieficatie' van de maatschappij, vol met spookbedrijven. Dat betekent, dat de ECB vergif toedient aan de patient in plaats van een geneesmiddel! 

Het wankele Europese bankwezen, het grootste ter wereld, dat nog steeds niet enkele duizenden miljarden Euros van Niet-Presterende Leningen (NPL's), die geen rente en aflossing betalen, heeft kunnen afschrijven, moet jaarlijks, vanwege dit beleid, tientallen miljarden op tafel leggen vanwege negatieve rente op de extra reserves ('excess reserves'), die boven het gereguleerde vereiste uitgaan (2000 miljard Euro). Het Amerikaanse bankwezen verdient jaarlijks juist enkele tientallen miljarden op zijn extra reserves. Het Japanse bankwezen is zelfs grotendeels vrijgesteld van negatieve rentes. Het vliegwiel van Europese kredietcreatie draait daarom de andere kant op, terwijl het Europese bedrijfsleven voor 75% en Europese huishoudens voor 90% afhankelijk zijn van bankkrediet! Dat is driemaal zoveel als in Amerika, waar de kapitaalmarkt een veel grotere rol speelt. 

De bedoelingen waren weliswaar goed, maar  waarom zou men investeren, als een Centrale Bank kennelijk in paniek is geraakt over de toekomst? Waarom niet wachten op de volgende renteverlaging? En niet te vergeten het inkomstenverlies voor de brave spaarders, welke waarschijnlijk de lagere kosten voor kredietnemers te boven gaat. Tegelijkertijd heeft zo'n monetair beleid allerlei bubbels in activa tot gevolg, waardoor de top 1% nog rijker wordt, met uiterst onzekere politieke consequenties, terwijl een politiek gevoelige valuta-devaluatie in de hand wordt gewerkt, die bijdraagt aan een 'valuta-oorlog'.

Om maar te zwijgen over de schijnbaar onmogelijke verwezenlijking van een Europese Bankunie, met een Europees en geen nationaal depositogarantiestelsel, en een EU -kapitaalmarktunie, waardoor de noodzakelijke consolidatie van de ruim 6,000 (!) Europese banken op zich laat wachten. Het risico van het Europese bankwezen is angstwekkend groot, omdat het bijna 3 maal zo groot is als de Europese economie, tegenover slechts minder dan 1 maal voor het Amerikaanse bankwezen ten opzichte van de Amerikaanse economie.

Het Europese bankwezen is nu in een onmogelijke patstelling geraakt, welke opeens zou kunnen leiden tot kapitaalcontroles. Dat wordt pas echt spannend. Stel je voor als de geldautomaat het laat afweten! Dus men moet als Europeaan, zolang het nog kan(!), een Dollarrekening, of voor vermogens, een Delaware Corporation, hebben in Amerika, met inachtneming van enkele juridische en belastingkwesties. Daarmee wachten is niet langer verantwoord. Hijs de persoonlijke stormvlag! Het indekken tegen een eventueel Dollarrisico lijkt onnodig en kostbaar, ookal zijn de meeste valuta-deskundigen, onterecht, al jarenlang negatief op de Dollar. Denk internationaal en niet steeds in de eigen valuta. Neem de natuurlijke schommelingen van valuta's op de koop toe.

De invloed van een renteverlaging op de economie wordt trouwens overschat. Investeringen worden nauwelijks gestimuleerd, omdat de fabricage-sector, met name in Amerika, in de laatste 60 jaar, als percentage van de economie, met driekwart is verminderd. Bij hypotheken zijn kredietwaardigheid ('credit score') en aanbetaling nu veel belangrijker dan de rentestand. Ook het gunstige vermogenseffect voor de top 1% is weinig relevant voor economische groei, omdat de bestedingen van die kleine groep, die trouwens wel ruim 40% van de belastingen betaalt, weinig zullen veranderen. Daarom zullen Centrale Banken, opgehitst door de financieele speculanten, opnieuw verbaasd blijven over het geringe en waarschijnlijk averechtse effect op de algemene economie van hun experimenteel en onverantwoord beleid.

Na 10 jaar van feestvieren, is de volgende wereldrecessie een kwestie van tijd. Maar in een typische recessie, werd de rente vroeger met 5% verlaagd om het economische schip recht te trekken, wat als hulpmiddel nu echter is weggevallen.  Ondertussen heeft een derde van alle staatsobligaties in de wereld en meer dan 50% van alle Europese staatsobligaties al een negatief rendement! Reken er daarom maar op, dat de wilde jacht op enig rendement in een stroomversnelling geraakt en dat obligatie-rendementen, met de nodige onderbrekingen, zullen blijven dalen, met dienovereenkomstige waardestijgingen. Het Amerikaanse verkiezingsjaar, 2020, zou zo'n tijdelijke onderbreking kunnen worden, omdat een recessie en een beursteruggang in zo'n jaar zelden plegen plaatsvinden. 


DE WAANZIN VAN OFFICIEELE NEGATIEVE RENTE



De Negatieve Rente wordt inmiddels al hier en daar toegepast voor vermogende particuliere bankklanten, naast de extra kosten, die al jarenlang werden berekend. Dus men zal moeten betalen voor de 'bewaarneming' van geld, dat men 'leent' aan de bank, net zoals dat al het geval is voor een bankkluis.

Als het zuurverdiende spaargeld door een officieele negatieve rente langzaam en definitief wordt opgevreten, dan is het eindspel van het financieele systeem nabij. Het lijkt op een verdwijngat of 'chantoir', wat een plek is, voornamelijk in Belgie (Provincie Luik), waar een beek in de grond verdwijnt en ondergronds verder stroomt. 'Now you see it, now you don't!' Als iets dergelijks zich in het dagelijks leven voordoet, dan is een historische gebeurtenis werkelijk nabij. Bij zo'n verdwijngat van negatieve rente geldt echter 'weg is weg' en is er geen sprake van een voortzetting van een beek elders.


De explosie van obligaties met negatief rendement, met gegarandeerd verlies op de afloopdatum! Alleen handelaren, niet lange termijn beleggers, kopen obligaties met een negatief rendement in de hoop, dat het rendement nog negatiever wordt ('the greater fool theory'), wat dan winst oplevert, of maken gebruik van vrij speculatieve afdekkingsinstrumenten in de valuta-markten om een mogelijke winst binnen te halen.

Ondertussen trillen vele financieele ingewijden hevig van angst, als negatieve rente het Nieuwe Normaal zou worden. Het is echt waanzinnig en het zal ontploffen in de gezichten van Centrale Banken! Het huidige financieele systeem, met een zogenaamd fractioneel banksysteem, is hiertegen niet bestand. Het bankwezen wordt dan immers beboet voor het verstrekken van krediet! Verder wordt de financieele wereld ondersteund door talloze modellen, zoals Efficient Frontier, Capital Asset Pricing en de Black-Scholes Option Pricing om de reeele waarde ('fair value') van activa te bepalen. Als de 'risicoloze' rente ('risk-free rate') in deze modellen negatief zou zijn, dan zou de reeele waarde tot het oneindige omhoog schieten. Maar een juiste waardering is cruciaal, want duizenden miljarden van waarde-papieren en derivaten zijn hiervan afhankelijk.

Bovendien kunnen pensioenfondsen bij een negatieve effectieve rentevoet ('discount rate') wel fluiten naar voldoende dekkingsgraad en zullen dan structureel ondergefinancierd blijken te zijn. Daarnaast lopen de repo-overeenkomsten ('repurchase agreements', 'repos'), ter waarde van duizenden miljarden, helemaal spaak, wat immers het levensbloed is van het huidige financieele systeem: niemand  zal zelf willen betalen voor het uitlenen van zijn eigen waarde-papieren. Wordt het nu duidelijker, dat het financieele systeem dit helemaal niet aankan? Begint het nu te dagen, dat Europa en Japan, die samen 87% van alle negatieve rendementen wereldwijd uitmaken, als eersten hierdoor naar de haaien gaan? 

DE REPO-CHAOS I:



Onlangs schoot de Amerikaanse Repo-rente, voor het eerst in 10 jaar, scherp omhoog. Dit was een teken, dat ergens enkele handelaren plotseling hun acute financieringsbehoefte op korte termijn moesten dekken. De Federal Reserve moet momenteel DAGELIJKS noodliquiditeiten verschaffen om de Repo-markt tot bedaren te brengen. Aan een blijvende oplossing ('standby facility') valt nu niet meer te ontkomen. De vraag is, wie was in moeilijkheden? De Repo-markt, ter waarde van duizenden miljarden, dient ter financiering van allerlei Macro-trades met grote hefbomen. Door een samenloop van technische omstandigheden, was de druk op de ketel te groot en een ware ontploffing volgde: https://global.pimco.com/en-gbl/insights/blog/repo-rate-spike-a-tail-of-low-liquidity?utm_source=SocialShare

DE REPO-CHAOS II:


(ICAP): Op deze chart is goed te zien, dat spanningen in de Repo-markt in het verleden niet ongewoon waren. Maar de recente beroering is wel echt heel bijzonder!


De boodschap van de obligatiemarkt is in de geschiedenis meestal het meest betrouwbaar geweest en die werpt de schaduw vooruit van enorm economisch en politiek onheil, nu Centrale Banken machteloos in het water schijnen te spartelen. Is het einde van het tijdperk van Centrale Banken in zicht? Vergeet een zachte landing en vergeet het sprookje van een Reset! U bent het aan uzelf verplicht om nu voorbereid te zijn op het ondenkbare, zolang het nog kan. Dat vereist het volgende: de aflossing van hypotheken en alle andere schulden, het opbouwen van Dollarkasgeld, liefst bij Amerikaanse banken, het samenstellen van een portefeuille van langere termijn Amerikaanse Treasuries (een markt, die altijd open blijft en de klassieke belegging bij uitstek is tijdens de komende deflatie), en, als verzekering, wat Fysiek Goud, liefst buiten het banksysteem, maar niet thuis en niet in de tuin. Uw leven is meer waard. 

HET RENDEMENT VAN DE 10-JARIGE AMERIKAANSE TREASURY:


(LACALLE): Zal het rendement van de 10-jarige Amerikaanse TREASURY ooit negatief worden, met een dienovereenkomstige waardestijging? Bij de volgende wereldrecessie, bankencrisis, of geo-politieke schok, zal de gehele wereld zich weer storten op Treasuries, als enige liquide veilige haven, met het gevolg, dat ook deze staatsobligaties een negatief rendement zouden kunnen krijgen. Ongelofelijk!

En nu nog even de loftrompet blazen over het 'verguisde', onbegrepen en ernstig onderschatte Amerika. Amerika is nog nooit zo sterk en de rest van de wereld is nog nooit zo kwetsbaar en zo jaloers geweest op Amerika geweest, als nu. Wakker worden! Met nauwelijks 5% van de wereldbevolking, is de Amerikaanse consument 29% van de totale wereldvraag. Dat is groter dan de consumptie-uitgaven van China, Japan, Duitsland, Verenigd Koninkrijk en India tezamen. De Amerikaanse consument draagt dus, net zoals Atlas, de God uit de Griekse mythologie, de wereldeconomie op zijn schouders, maar kan dat zeker aan. De schuld van Amerikaanse huishoudens ten opzichte van de economie (BNP) is 76%, een meerjarig laagtepunt, tegenover 99% in 2009. De financieringslasten en aflossingen ('debt service') van Amerikaanse huishoudens, als percentage van het beschikbare inkomen, is nu minder dan 10%, het laagst ooit. 

De spaarquote, als percentage van het Nationaal Inkomen, van Amerikaanse huishoudens is weliswaar laag (7.7%) vergeleken met die van Nederland (17%), Frankrijk (14.9%), Duitsland (10.8%), China (36%) en Japan (34%), maar het netto-vermogen van de gemiddelde Amerikaan is in de laatste 10 jaar met 70% gestegen, dankzij de hogere beurskoersen en onroerend goedprijzen, naar $ 108 biljard ('trillion')(Alle voorgaande cijfers van Merrill Lynch). Het netto-vermogen van de gemiddelde Amerikaan is, samen met dat van de gemiddelde Zwitser, aanzienlijk groter dan dat van andere landen, ookal is het ongelijk verdeeld. Slechts 3.5% van de 100 miljoen Amerikaanse huishoudens is echt vermogend. 

Tegelijkertijd is de werkloosheid van beneden de 4% het laagst in  50 jaar, terwijl de reeele stijging van het uurloon momenteel het sterkst is in 10 jaar. Amerika is nagenoeg een 'autarkie': zelfvoorzienend in voedsel en energie en netto-exporteur van beiden, terwijl de wereldhandel, als percentage van de economie, de 15% niet te boven gaat (Europa: 30%+). De Amerikaanse binnenlandse markt is immers gigantisch.

Nog even een aantekening over Goud, wat al duizenden jaren bij de mens zo'n vertrouwen geniet. Met Goud, dat geen dividend heeft, maar ook geen tegenpartijrisico, moet men bereid zijn om een eventuele waardedaling van 50% te incasseren, omdat Centrale Banken aan het eind zijn van hun Latijn en, met al hun monetaire stimuleringen, niet meer in staat zullen zijn om de 86-jarige waardedaling van de koopkracht van het Fiatgeld, dat geen binding meer heeft met Goud, vol te houden. Echt waar? Geloof het of niet, maar alle blinde geloof in de almacht van Centrale Banken zal straks zijn verdwenen, ondanks of dankzij een tijdelijk avontuur van, vooralsnog illegaal, 'helikoptergeld'. 

De grote Centrale Banken, zoals de FED, de ECB en de Bank of Japan (BOJ) hebben al decennialang geprobeerd om het deflatiespook buiten de deur te houden, maar het is vechten tegen de bierkaai gebleken. Betrouwbaar Kasgeld, zoals Dollars, de enige echte wereldvaluta van verreweg het sterkste land ter wereld, wordt Koning en zal nu, met tijdelijke onderbrekingen, in waarde blijven stijgen (!), wat men ook bedenkt om dit tegen te gaan. Dat zal juist, in tegenstelling tot alle mythes, als laatste rots in de branding alles trotseren, vooral bij de volgende Euro-, Banken- of Aziecrisis. Er is nu al overal een Dollarliquiditeitstekort en 99% van alle valuta's proberen wanhopig om te devalueren tegenover de Dollar, omdat Amerika verreweg de grootste afzetmarkt is.
  
Dit is immers het begin van het plateau van de FINALE van de 86-jarige krediet- en inflatie-cyclus sinds 1933, waarna STRUCTURELE DEFLATIE, temidden van onvoorstelbare kredietgedreven overcapaciteit, geduldig haar opwachting maakt. Geldontwaarding is dan voorlopig verleden tijd! Dat wordt spannend. De lange termijn slingerbeweging zal, tegen alle verwachting in, de andere kant opgaan en de film van de laatste Supercyclus zal worden teruggedraaid, met alle gevolgen van dien. Bestudeer het prijsgedrag van de afgelopen 2000 jaar en het natuurlijke verloop van de cyclische op- en neergang van activaprijzen ('Boom - Bust'). Financieele en economische geschiedkundigen zijn tegenwoordig meer dan ooit de aandacht waard en niet de gemiddelde beleggingsstrateeg, die niet verder terugkijkt dan 30 jaar. Deflatieperioden waren verre van uniek in de 18de, 19de en zelfs 20ste eeuw, voor 1933, toen Amerika de discipline van de Goudstandaard vaarwel zei.



MEDEDELING: Het Blog SCHMULLADDERTJEONDERHETGRAS heeft thans 
6 soorten van lidmaatschap (zie hieronder). Word lid! Uw lidmaatschap geeft recht op 
persoonlijk advies, regelmatige Pamfletten, lunches, borrels en belangrijke artikelen.
U bent van harte welkom!

DIEDERIK SCHMULL 20 September, 2019 Westcliff-On-Sea, ESSEX, U.K.

WAT NU?

WAT NU?

Hoe bevalt het dansen op een vulkaan? Wat is hier niet leuk aan? Ondanks de Grote Financieele Crisis van 2008, heeft een meerjarige economische werelddepressie toen niet toegeslagen. Integendeel, Centrale Banken hebben het, door middel van hun monetaire superstimulering, toch maar voor elkaar gekregen, dat o.a. de beurskoersen en de huizenprijzen nieuwe hoogtepunten bereikten, met de nodige onderbrekingen. Tegelijkertijd heeft er een obligatie-hausse, zonder weerga, plaatsgevonden, waardoor krediet bijna 'gratis' lijkt. Maar, wie weet, moet het beste nog komen. Het kan toch immers niet op! Straks krijgt iedereen contant geld rechtstreeks van de overheid ('People's QE') en een gegarandeerd basisinkomen ('universal basic income'), als antwoord op de dreiging van robotisering, automatisering en kunstmatige intelligentie (AI). Niemand behoeft straks meer lang te werken en iedereen kan met vervroegd pensioen. Iedereen krijgt nu pas goed de smaak te pakken, waardoor een orthodox monetair beleid met normale rente misschien wel voorgoed in de ijskast is beland. 


HET RENDEMENT VAN DE 10-JARIGE U.S. TREASURY: OP WEG NAAR 0 (!) MET EEN DIENOVEREENKOMSTIGE WAARDESTIJGING!



De 10-jarige en 30-jarige U.S. Treasury waren mijn favoriete beleggingssuggesties van de afgelopen decennia, tegen alle scherpe kritiek van alle kanten in. Deze belegging heeft het, na 38 jaar, met onderbrekingen, nog veel beter gedaan dan de aandelenindex, vooral de Nul-coupon op de 30-jarige. En de triomftocht lijkt nog niet voorbij. Net zoals de lange staatsobligatie van Japan (JGB), de beste Japanse belegging in de laatste 30 jaar: degene, die 'short' ging en speculeerde op een waardedaling, werd geschoren (de beroemde 'widowmaker' Macro Trade).


DE STRUCTURELE DRUK OP DE GRONDSTOFFENPRIJZEN DUIDT OP DE KOMENDE DEFLATIE IN DE GEHELE WERELD!




(De THOMSON REUTERS/ CORECOMMODITY CRB COMMODITY INDEX - CRY): dit ziet er TOPZWAAR uit en een neerwaartse doorbraak van de steunlijn voorspelt niet veel goeds!


SINDS 2011, BEVINDEN DE VALUTA'S VAN DE OPKOMENDE MARKTEN ZICH IN EEN VRIJE VAL TEGENOVER DE DOLLAR. MAAR DE NEERGAANDE TREND IS NOG STEEDS IN TACT EN LIJKT ZICH TE KUNNEN VERERGEREN: VALUTA-OORLOG!



(J.P. MORGAN EMERGING MARKETS CURRENCY INDEX): De pijn bij de valuta's van de Opkomende Markten is vooral te wijten aan hun hoge Dollarschulden, de inkrimping van de wereldhandel en de deglobalisering, waarbij fabricage of terugkomt naar het thuisland ('onshoring') of wordt verplaatst naar een nog goedkoper land (zoals van China naar Vietnam).


MET EUROS GEFINANCIERDE VALUTA-CARRYTRADE TRANSACTIES IN DE OPKOMENDE MARKTEN (EM FX): WAT EEN ONGELOFELIJKE SCHOK!


(GOLDMAN SACHS): CARRYTRADE-TRANSACTIES, waarbij men probeert om, met een hoge hefboom, te profiteren van het renteverschil tussen verschillende valuta's. Handelaren zijn onlangs (weer) van een koude kermis thuisgekomen en de verliezen lijken gigantisch! De zoveelste nagel in de doodskist van de Europese banken, naast witwassen, LIBOR-rente-manipulatie, etc.


DE KANS OP EEN DEVALUATIE VAN DE YUAN TEGENOVER DE DOLLAR IS VEEL GROTER GEWORDEN!



(De Chinese YUAN -- CNY -- lijkt de neiging te hebben om boven de 7.00 uit te breken, wat een DEVALUATIE zou inhouden. Door haar tekort aan Dollars en Deviezenreserves, heeft China misschien op den duur GEEN ANDERE KEUS. Maar dan komt de wereld terecht in een periode van concurrerende devaluaties, omdat China haar overcapaciteit probeert te exporteren naar de rest van de wereld. Dan krijgt structurele deflatie in de gehele wereld definitief zijn beslag.


Verder doet de populariteit van de 'moderne geldtheorie' (Modern Monetary Theory - MMT) steeds meer opgang: in het moderne fiatgeldsysteem, dat niet gedekt wordt door een goed, zoals Goud, kunnen overheden immers geld 'uit het niets' scheppen. Dat was natuurlijk allang het geval, maar de verouderde boeken over economie deden daarover het zwijgen toe. Begrotingstekorten en staatsschuld doen er eigenlijk helemaal niet meer toe, want de overheid en de Centrale Bank zijn een onafscheidelijk geheel en de overheid leent toch van zichzelf. Bij MMT ontstaat er geen schuld en is een staatsbankroet onmogelijk. Zelfs belastingen zijn eigenlijk overbodig, want dan wordt geld 'vernietigd', omdat de overheid, in dat geval, haar eigen geld (schuldpapier) terugneemt. Maar Centrale Banken, die toch al nooit echt zelfstandig waren, worden bij MMT wel ondergeschikt gemaakt aan het Ministerie van Financieen (Treasury). De geloofwaardigheid van Centrale Banken had, sinds de kredietcrisis in 2008, toch al een knak gekregen, dus wie zal daarom een traan laten?

Dan staat de weg vrij voor allerlei stokpaardjes, zoals de nationalisatie van allerlei productieve en improductieve activa. Als klap op de vuurpijl, kan er dan ook een algehele schuldvergeving ('Debt Jubilee') plaatsvinden, zoals in de oude Bijbelse tijden kennelijk regelmatig gebruikelijk was. Verder gaan met een schone lei! Schuld van de een is weliswaar het 'bezit' van de ander, maar met MMT zou iedereen tevreden zijn, omdat de crediteur automatisch schadeloos wordt gesteld. Wat een opluchting, want het monster van de totale wereldschuld van $ 244 biljoen bedraagt, als percentage van de wereldeconomie, nu 318% (Institute of International Finance - IIF)(Derde kwartaal 2018). Hoger dan ooit. Hoera! Op de pof leven is voorgoed voorbij, want het geld komt toch 'uit het niets'. Wat is hier niet leuk aan? Al die klassieke economen, met hun achterhaalde theorieen, kunnen nu opstappen. Dit alles is koren op de molen voor de linkse en rechtse populisten, die steeds meer de saaie traditionele middenpartijen opzij lijken te schuiven. 


DE INDEX VAN DE EUROPESE BANKEN ZIET ER ONHEILSPELLEND UIT! 



De Europese banken zitten al 10 jaar in het nauw en konden niet worden geherkapitaliseerd. Als de 10-jarige steunlijn naar beneden wordt doorbroken, dan lijkt het over en uit, vooral voor aandeelhouders en bankklanten met grote deposito's. Het ontbreekt de Europese banken allang aan kapitaal en winstgevendheid, wat de EU-'stress tests' van de European Banking Authority (EBA) ook proberen voor te spiegelen. Wat een geluk, dat geld 'uit het niets' komt! Misschien kunnen de onvermijdelijke Europese kapitaalcontroles dan worden uitgesteld. Of wordt de algehele nationalisatie van banken erdoorgedrukt, waardoor de belastingbetaler toch het gelag moet betalen? 'Laat een goede crisis nooit onbenut' ('Never let a good crisis go to waste', Winston Churchill).

Wat ook wonderen kan verrichten is een parallelmunteenheid ('parallel currency'): dat zou kunnen worden aangewend om de overheidsbestedingen te verhogen. Zo'n parallelmunteenheid kan in omloop worden gebracht, zonder de status van wettig betaalmiddel. Deze ontwikkeling moet niet onderschat worden. Italie is al tijden van plan om met z.g. mini-Bots voor de dag te komen. In tegenstelling tot recente uitspraken van Draghi, is het helemaal niet nodig om dan de Eurozone te verlaten (zie Willem Buiter, econoom van Citigroup). Er is in het Westen geen verbod om schulden te vereffenen met activa, die door beide partijen zijn overeengekomen. Overigens zijn cheques, betaalkaarten ('debit cards') en contactloze betalingen ook geen wettige betaalmiddelen. Bovendien bestaan er talloze voorbeelden in het verleden, waar schuldbekentenissen ('I.O.U.'s) werden uitgegeven om liquiditeiten tevoorschijn te toveren: Californie nam in 2009 met succes zo'n maatregel om haar hangend faillissement af te wenden. Als de nood aan de man komt, dan is zo'n verdere monetaire versnippering te verwachten.

Bij een radicale monetaire stimulering behoort natuurlijk ook een massale aandelenaankoop van Centrale Banken. De Zwitserse Centrale Bank (SNB) probeert al heel lang om op die manier een halt toe te roepen aan de stijging van de Zwitserse Frank, die het toevluchtsoord is voor onzekere tijden. Datzelfde geldt voor de Yen, maar de aandelenaankoop van de Bank of Japan, via Exchange Traded Funds (ETF's), lijkt tot  nu toe toch nog veel te voorzichtig te zijn geweest en is slechts 4.7% van de totale beurswaarde van de Tokyo Stock Exchange (eerste sectie). Het ligt nu voor de hand, dat de Europese Centrale Bank (ECB) binnenkort een aandelenaankoop zal aankondigen, die alles slaat, ookal omdat Duitsland nog steeds dwarsligt, wat een veel soepeler fiscaal beleid aangaat. De ECB kan al trots wijzen op de gigantische papieren winsten in haar obligatie-portefeuille, als gevolg van haar kwantitatieve verruiming (QE). De Amerikaanse Federal Reserve komt waarschijnlijk pas als hekkesluiter, zodra de volgende crisis zich aandient, want het heeft veel weg van 'giftige' nationalisaties via een achterdeur.

(SNB)(ZWITSERSE CENTRALE BANK)





(TRADINGVIEW): De beursgenoteerde SNB (Zwitserse Centrale Bank): zelfs na de recente consolidatie, is het aandeel in enkele jaren vervijfvoudigd. De SNB is een van de grootste aandeelhouders ter wereld. Vele andere Centrale Banken willen nu ook graag meegenieten.

Vanwege de gigantische overcapaciteit en de toenemende vergrijzing, is er allang geen consumentenprijsinflatie meer, dus weer een zorg minder. Of zou een langdurige handelsoorlog opeens een hogere inflatie tot gevolg hebben? Voor hetzelfde geld, is protectionisme juist deflatoir, zie de periode vanaf 1930. De gehele mondiale toeleveringsketen staat dan immers op de tocht. Er is nu wel schijnbaar 'eeuwige' activa-inflatie, wat geweldig is voor de bezitters van activa en de ongelijkheid verhoogt, maar een kniesoor, die daarop let. Geen paradijs is volmaakt. Dat wordt misschien goedgemaakt, doordat overheidsbestedingen nu eindeloos kunnen stijgen: dat komt nu heel gelegen, want de burgers van de Europese Unie zijn meer bezorgd over de klimaatverandering dan over de economie! Ursula von der Leyen, de aankomend voorzitter van de Europese Commissie, heeft al 1 biljoen Euro toegezegd om klimaatverandering te lijf te gaan. Het klimaat verandert al 4.5 miljard jaar. De aarde houdt het misschien nog zo'n 1 miljard jaar langer vol en dan is het finito. Maar de mens zal de natuur nu wel even een lesje leren. Wat fijn, dat geld dus 'uit het niets' komt!



(Eurobarometer): De burgers van de EU maken zich meer zorgen over de klimaatverandering dan over de economie. Economische groei is immers slecht voor het milieu en daarom voorlopig taboe. Maar lagere economische groei is allang geen belemmering meer voor hogere beurskoersen, als Centrale Banken en de bedrijven zelf massaal aandelen blijven inkopen.

En dan die Negatieve Rente! Ruim 25% van alle obligaties in de wereld ($ 15 biljoen) hebben een Negatief Rendement.  Je denkt bij jezelf, in wat voor een mooie wereld leven we (Louis Armstrong: 'What a wonderful world'!). Iedereen kan nu leven als een miljonair! Iedereen kan zich nu toch van alles veroorloven? De 30-jarige Duitse staatsobligatie (Bund) heeft een negatief rendement, dus na 30 jaar krijg je minder terug dan de inleg. Zelfs de 50-jarige Zwitserse staatsobligatie heeft een Negatief Rendement en de Zwitserse bank UBS berekent 0.6% kosten voor grotere deposito's. De derde bank van Denemarken, Jyske Bank, heeft nu een 10-jarige hypotheek met een negatieve rente van 0.5%: de klant wordt betaald om te lenen, ookal is dat wel exclusief extra administratiekosten. 

De oorzaken van Negatieve Rente en Negatieve Obligatie-rendementen? Toenemende vergrijzing stuwt de besparingen omhoog en de technologische ontwikkeling is zo kostenbesparend, dat de kredietvraag voor investeringen achterblijft. Natuurlijk zal het monetaire superstimuleringsbeleid van Centrale Banken, met de aankoop van 'schaarse' obligaties, ook een rol hebben gespeeld.

Joachim Fels van PIMCO: 'INTEREST RATES NATURALLY NEGATIVE?'.

https://www.pimco.com/en-us/insights/blog/interest-rates-naturally-negative?utm_source=subscription_email&utm_medium=email&utm_campaign=3826300-SMS%20Article-Interest%20Rates:%20Naturally%20Negative&&utm_term=Token%3Aa8QYVZAmF39JtUhImbOmV876ctvcS9WpYCjVzjTXH7f%2BXlfVkER08xaILuFWokdN&utm_content=visit%20link 



Schuldpapier met een Negatief Rendement ($ 15 biljoen) is vooral in 2019, als een vulkaan, tegen de algemene verwachting in, uitgebarsten. Deze ontwikkeling eindigt echt niet op een prettige manier.



De DAX-aandelenindex van Duitsland heeft het in 2019 tot nu toe laten afweten, vanwege de onzekere economische vooruitzichten. De economie is voor 50% afhankelijk van de wereldhandel, die nu inkrimpt. Geen wonder, dat de waardering van de langere Duitse staatsobligatie (Bund) de pan is uitgerezen!



Als 'goedkoop geld' opeens op de voorpagina verschijnt, dan is het vaak oppassen geblazen. Een contraire indicator? In de volgende crisis kan krediet weer schaars worden, omdat het gepaard kan gaan met massale geldvernietiging.

Misschien moet men nu anders aankijken tegen Negatieve Rente dan vroeger. In de tijd, dat er nog geen financieel systeem bestond, werd een vermogen opgebouwd door de aankoop van huizen, land, schapen, rundvee en kippen. Maar daar zijn vele kosten aan verbonden, zoals onderhoud, verzekering en belasting. Ook een kluis heeft een bepaalde huurprijs. Opslagfaciliteiten voor graan en olie kosten vaak veel al naar gelang de beschikbaarheid daarvan. Dus het bezit van 'dingen' heeft al Negatieve Rente.

Maar een bankdeposito is niets anders dan een lening aan de bank. Men moet maar afwachten of men dat ooit terugziet. Als de bank failliet gaat, dan is dat deposito opeens vervlogen, tenzij de overheid geheel of gedeeltelijk kan bijspringen. De bank kan alleen rente daarop betalen, als het kan worden uitgeleend aan iemand anders. Tegenwoordig is er echter sprake van oververzadiging van schuld ('debt saturation'), waardoor er te weinig vraag is naar krediet en een overmaat aan geld. Bovendien is de economische groei het laagst in een generatie, waardoor de kredietvraag op een laag pitje is gezet. Naarmate de vergrijzing om zich heen grijpt en het aantal jongere consumenten afneemt, lijkt Negatieve Rente opeens doodnormaal te worden. 'Voor niets gaat de zon op' is nog steeds waar! ('No free lunch'!).




De daling van de bevolking in de werkende leeftijd in Japan, Europa en China is al enige jaren in volle gang. De vooruitzichten voor Amerika zijn in dit opzicht veel beter, vanwege een hoger geboortecijfer en aanhoudende immigratie. 





Amerika heeft weliswaar verreweg de meeste immigranten, maar als percentage van de totale bevolking is het nog een bescheiden 15.1%, iets hoger dan Duitsland en Frankrijk.


DE GOUDPRIJS LOOPT MISSCHIEN AL VOORUIT OP HET EINDSPEL VAN HET HUIDIGE FINANCIELE SYSTEEM!




(DE GOUDPRIJS in USD)

De Goudprijs stijgt nu zelfs meer dan de sterke Dollar! Een vrij unieke situatie. En dat ondanks scherp lagere inflatoire verwachtingen, lagere grondstoffenprijzen, inclusief de Olieprijs, en aanzienlijk lagere omloopsnelheid van het geld. Daarom moet de betekenis hiervan niet onderschat worden. VERGEET BITCOIN! Wat een akelige zwendel. Duizend 'wallets'  hebben 85% van de Bitcoins in handen en 95% van de handel is nep (volgens een recente studie van Bitwise). 


DE DOLLAR LIJKT NAAR BOVEN UIT TE WILLEN BREKEN!



De FED BROAD TRADE WEIGHTED DOLLAR, de meest betrouwbare Dollar-index, lijkt te trappelen om, tegen alle verwachtingen in, en zeker tegen de zin in van President Trump, zomaar naar boven te EXPLODEREN. Dat kan erop duiden, dat, op korte termijn, ONBEHEERSBARE NARIGHEID staat te gebeuren!

Maar wat nu? Niemand weet de toekomst, maar op korte termijn is voorzichtigheid geboden. Zolang de dreiging van een handels- en valuta-oorlog boven de markten hangt, kan men een betere koopgelegenheid afwachten, wellicht in October - November, 2019. Maar de kans op een zogenaamde Melt-Up naar boven, gelijk aan 1927 tot 1929, mede door geld 'uit het niets', lijkt steeds dichterbij te komen. 

(SCHMULL): THE CASE FOR A U.S. STOCK MARKET MELT-UP (Video: 15.44 minuten):


https://www.youtube.com/watch?v=b36gvmkBNFM&t=89s


Het is weliswaar zo, dat schuld, vanwege de superlage of negatieve rente, bijna 'gratis' lijkt, en daardoor voorlopig geen reden voor bezorgdheid zou moeten zijn, maar het is toch echt te mooi om waar te zijn. Er is immers een titanenstrijd aan de gang om die wereldschuld overeind te houden en om de, daarvan het gevolg zijnde, deflatoire tendensen tegen te gaan. Totdat die strijd, vroeg of laat, uiteindelijk wordt verloren en deflatie de overhand krijgt.  Als Centrale Banken van beschaafde, ontwikkelde landen daaraan iets zouden kunnen veranderen, dan zouden recessies allang zijn uitgebannen. Maar het betekent wel, dat het beleid van superlage of negatieve rente, met alle onbedoelde gevolgen daarvan, zoals verkeerde investeringen ('witte olifanten'), en zwakkere banken, verzekeraars en pensioenfondsen, zo lang mogelijk moet worden volgehouden. Kortom, een eindeloze  'zombieficatie' van de maatschappij om de dans van faillissement te ontspringen. Hoelang zou dat nog kunnen duren?




De economische cyclus is meer dan 10 jaar aan de gang, maar de economische groei daarvan, is, tot nu toe, ver beneden het historisch gemiddelde gebleven. Als een echte economische hausse, behalve dan een opgeblazen zeepbel van activa-inflatie in aandelen en onroerend goed, het heeft laten afweten, dan is een crash of economische crisis op korte termijn minder waarschijnlijk ('no boom, no bust'). In feite wordt er al tijdenlang door menigeen een recessie voorspeld, waardoor die waarschijnlijk voorlopig niet plaatsvindt. Opvallend is, hoe sterk de anti-aandelengevoelens zijn bij de meeste beleggers, terwijl de Amerikaanse markten op 29 Juli, 2019 nog nieuwe hoogtepunten hadden bereikt, voornamelijk door de nieuwe technologie-hausse.

Die ontnuchtering, na een eventuele 'Melt-Up' door geld 'uit het niets', met de terugkeer van normale rente, na het onvermijdelijke einde van de 'zombies' (spookbedrijven, spookbanken en spooklanden) en na de gedwongen schuldsanering, wordt vergelijkbaar met de economische depressie van 1930 tot 1940. President Herbert Hoover, ook een zakenman zoals President Trump, die ook speelde met het vuur van protectionisme, wekte toen de schijn, dat welvaart binnenkort zou terugkeren ('prosperity is just around the corner'). Het is immers menselijk om te horen wat men wil. De S&P 500 index was, na 30 maanden van Hoover's Presidentschap met 62% gedaald en na 39 maanden met zelfs met 82.5%. Vooralsnog is de S&P 500 index, sinds het begin van de ambtstermijn van Trump (641 dagen) met 30% gestegen, terwijl, historisch gezien, een verkiezingsjaar, zoals 2020, meestal gunstig is voor de beurs. Wie weet, wordt dan de handelsruzie tussen Amerika en China bijgelegd, omdat, naar verluidt, 95% reeds was overeengekomen.

Soms zit het mee, soms zit het tegen. Daarom is het zo belangrijk om voortdurend gefocust te zijn op een goede uitkomst van de gang van zaken. Met die mentaliteit en die mentaliteit alleen, heeft men kans om, in onwaarschijnlijke omstandigheden, toch met vlag en wimpel te winnen. Met 'net doen alsof' ('fake it till you make it'), komt men vaak een heel eind. Als men maar genoeg de duim naar iedereen omhoog steekt ten teken van succes en goede afloop, dan steekt men een riem onder het hart van wie het hart reeds in de schoenen zonk. Vergeet niet, dat de mens enorm vindingrijk is. Wie had zich vroeger de huidige technologische ontwikkelingen ooit kunnen voorstellen? Bovendien staat een nieuw tijdperk van opwindende ruimtevaart voor de deur. Wat is het leven toch eigenlijk kort!


MEDEDELING: Het Blog SCHMULLADDERTJEONDERHETGRAS heeft thans 
6 soorten van lidmaatschap (zie hieronder). Word lid! Uw lidmaatschap geeft recht op 
persoonlijk advies, regelmatige Pamfletten, lunches, borrels en belangrijke artikelen.
U bent van harte welkom!

BESTEL NU! DE SCHMULL-BELEGGINGSSUGGESTIES (DERDE KWARTAAL 2019).

Voor nadere gegevens, zie hiernaast.

DIEDERIK SCHMULL        10 Augustus, 2019      Westcliff-On-Sea, ESSEX, U.K.