(STRATEGIE): BELEGGERS GAAN HIERAAN KAPOT

(STRATEGIE): BELEGGERS GAAN HIERAAN KAPOT

Beleggers, die dure activa kopen in abnormale tijden van nul-rentes en ‘eeuwige’ monetaire stimuleringen, zijn als hoogvliegers, die EENS diep zullen vallen. Teveel risico met teveel schuld - ‘mijn spaarrekening levert toch niets op’ - mag dan tijdelijk voor enige opwinding zorgen, maar de stelling, dat dit tot vermogensvorming leidt, gaat NIET op. Het is nu meer dan ooit zaak om de korte termijn stuiptrekkingen van de markten totaal te NEGEREN, hoe ongemakkelijk het ook lijkt om de feestelijkheden te moeten missen. Helaas hebben bepaalde Centrale Banken zich jarenlang bezondigd aan een ongezond monetair beleid, waardoor bijvoorbeeld de S&P 500 aandelenindex nu aanzienlijk MEER OVERGEWAARDEERD is dan de Amerikaanse huizenprijzen in de periode van 2006 - 2007. In de daarop volgende 2 jaar vond er een daling plaats van gemiddeld 32%, waardoor talloze vernuftige, ‘hoog-renderende’ financiele producten, die gebaseerd waren op de waarde van onroerend goed, de mist in gingen.

Eigenlijk zouden beleggers lering moeten trekken uit het bubbelbeleid van de laatste 15 jaar. Ondanks de spectaculaire technologie-hausse van 1996 - 2000 (Nasdaq NDX100 +500%) en de daarop volgende baisse van 2000 - 2002 (Nasdaq NDX100 - 80%), was het totale rendement van de S&P 500 index gelijk aan dat van korte termijn Treasury Bills (schatkistpapier met looptijd van minder dan 1 jaar) gedurende de gehele periode van 1996 tot 2002. Ondanks alle emotie van de bubbel in onroerend goed in 2007 en de daarop volgende klap, was het totale rendement van de S & P 500 gedurende de gehele periode van 1995 tot 2009 gelijk aan dat van korte termijn Treasury Bills. Als de huidige marktcyclus ten einde loopt, dan zal de structurele neergaande markt, na aftrek van inflatie, sinds 2000, worden hervat en zou het totale rendement van de S & P 500 sinds 1998 gelijk kunnen zijn aan dat van korte termijn Treasury Bills gedurende de gehele periode van misschien wel 20 jaar! Dat is nog een optimistische inschatting, want een eventuele terugkeer naar historische marktwaarderingen wordt nog buiten beschouwing gelaten. De volgende kanjer van een crisis kan echt niet worden afgewend, ookal heeft de huidige generatie van beleggers kennelijk die illusie. (Zie Hussman: http://www.hussmanfunds.com/wmc/wmc140324.htm)

De recente Russische manoeuvres lijken op een ernstige misrekening van een archaische elite, die geconfronteerd zou kunnen worden met een internationaal isolement, zonder zelfs de steun van China. De ernstige kapitaalvlucht kan leiden tot kapitaalcontroles. China heeft op haar beurt te kampen met de nasleep van een gigantische kredietbubbel, die nu leegloopt. Europa en met name de Eurozone, moeten het hebben van solidariteit, die nog verder weg lijkt dan ooit. De Europese Commissie en de ECB worden niet gehinderd door enige democratische inspraak. Er is geen enkele oplossing in zicht voor het wankele, veel te grote banksysteem, dat als een zwaard van Damocles boven het hoofd van Europa hangt. Tenslotte lijkt Japan, naarmate Abenomics niet aan de verwachtingen kan beantwoorden, een steeds nationalistischer koers te gaan varen, wat neerkomt op een uiterst onzeker waagstuk.

Geduld siert een mens. Wie zichzelf in bedwang houdt, is pas echt sterk. Neem geen notitie van de mooie en sussende verhalen van spreekbuizen, die nu eenmaal moeten zeggen, wat ze zeggen. Daarom behoort een vermogen gespreid te zijn in conservatieve, NIET-riskante activa, met het accent op Amerika (Dollar-kasgeld en Treasuries), ver weg van potentiele onrusthaarden (Europa en Opkomende Markten) en scherp onderwogen in aandelen en grondstoffen.

In deze zeer gevaarlijke wereld, moet men nu eindelijk enig argwaan over de ondergewaardeerde Dollar laten varen. Er is sprake van een hevige verbetering in de Amerikaanse lopende rekening, de derde keer sinds 1971, toen zwevende wisselkoersen werden ingevoerd. Maar dit betekent minder liquiditeit voor de rest van de wereld en een ‘tekort’ aan Dollars! Hoe kan een wereldrecessie dit keer dan worden vermeden?

DIEDERIK SCHMULL

28 Maart, 2014

LONDEN

(OVERPEINZING): OORLOG

(OVERPEINZING): OORLOG

De Russische inlijving van de Krim lijkt pas het BEGIN van een uiterst onzeker schaakspel, dat de wereld duur te staan zal komen. Opeens staat elk verwacht scenario voor de economie op losse schroeven. Het oorlogsgevaar neemt bij annexaties zienderogen toe. Allerlei defensieverdragen komen nu uit stoffige kasten tevoorschijn. Want de Krim beschouwen als een ‘speciaal geval’, hoe vurig men dat ook hoopt, is een foutieve interpretatie van de extreme, nationalistische en racistische neigingen, die de kop opsteken bij economische tegenwind. Als de wereld op zoek is naar zondebokken, berg je dan maar. Vooral als een grootmacht hiervan gebruik probeert te maken.

Volgens een recente opinie-peiling (Kiev International Institute of Sociology - Februari, 2014), voelt de overgrote meerderheid van de bevolking in Oost- en Zuid-Oekraine, in tegenstelling tot die van West-Oekraine, NIETS voor een nauwere samenwerking met de EU. Tegelijkertijd zou Russificatie van die regio’s echter veel moeilijker worden dan van de Krim. Tenzij de economie nog verder verslechtert. Rusland kan daarbij een handje meehelpen. Splitsing en een mogelijk faillissement van Oekraine lijken nu een kwestie van tijd, zeker na de recente ondertekening van het EU-akkoord als voorloper op een EU-Associatieverdrag. Of kunnen de lasten van dit hulpbehoevende land tijdig worden afgewenteld op andere niets vermoedende Europese burgers? Want anders staan alle Westerse kredieten aan Oekraine op de tocht.

Maar daar blijft het niet bij. Enige dagen geleden nam Rusland het talenbeleid van de Baltische staten onder vuur, waardoor de Russische minderheid (eenderde van de bevolking in Estland en Letland, 10% in Litouwen) zich al jarenlang tekort gedaan voelt. Ook Belarus en Moldova herbergen een aanzienlijke minderheid van etnische Russen. Men ziet misschien de bui aankomen, maar wat kan men in werkelijkheid uitrichten tegen een BEER, die zich roert? Dit is op en top machtspolitiek, terwijl het verdeelde Westen verbijsterd toekijkt.

Is dit alles het gevolg van de ondoordachte expansie van de EU en NATO of zelfs van het voorgenomen Vrijhandelsverdrag tussen Amerika en de EU, dat Rusland en China poogde te isoleren? Is de gemoedelijke verstandhouding tussen de verschillende grootmachten voorgoed verleden tijd? Handelsoorlogen en kapitaalrestricties zouden het einde inluiden van de welvaartsgroei. De vraag naar veilige havens wordt dan overweldigend!

DIEDERIK SCHMULL

22 Maart, 2014

LONDEN

(TIP): UITBUNDIGHEID TEN TOP

(TIP): UITBUNDIGHEID TEN TOP

Toegegeven, het is nog niet zover. Financiele kopstukken mogen dan over het algemeen een ongeremd optimisme ten toon spreiden over de wereldeconomie, de massa van kleinere beleggers blijft nog sceptisch. Pas als de schoenpoetser aandelen aanbeveelt aan zijn klanten, is het oppassen geblazen. Daarom lijkt deze tijd nog ideaal voor koopjesjagers, nietwaar? Koop vooral aandelen in probleemlanden om de winstkansen te verhogen. De tijd is te kostbaar voor tijdverknoeiers, die zich zorgen maken over eventuele risico’s. Want Centrale Banken hebben toch een magische bodem gelegd onder alle markten? Niets kan er echt meer misgaan, want bijna elk mogelijk groot faillissement in de afgelopen 20 jaar kon succesvol worden afgewend. Welkom bij een wereld met eeuwige liquiditeit en nul- of straks misschien wel negatieve rente! Kijk toch eens: 5 jaar van onafgebroken koersstijging staat immers GARANT voor een voortzetting van deze trend. Degenen, die deze boot missen, verdienen eigenlijk geen medelijden. Zij zijn sufferds, die geen knip voor de neus waard zijn.

Daar wordt een mens toch stil van. Een hoop verschillende meningen maakt een markt. Een markt is tot alles in staat en is op kortere termijn bijna niet te voorspellen. Een min of meer vrije markt is een kostbaar goed, want het is een noodzakelijke barometer, die de terechte of onterechte gevoelens weergeeft van miljoenen. Dus de echte bubbel, waarbij de massa alle voorzichtigheid laat varen, ligt nog ver in het verschiet? Sterker nog, wat vroeger riskant werd geacht (aandelen) is uiteindelijk veel veiliger dan wat vroeger als risicoloos goldt (obligaties)? Welkom bij de omgekeerde wereld!

En toen kwam OEKRAINE uit de lucht vallen. Voor de meeste waarnemers, totaal onverwacht. Wat volgt hierna? Sancties en embargos? Men laat zoiets toch nooit uit de hand lopen? Er staat te veel op het spel. Of moeten er eerst wat lesjes worden geleerd door de verschillende machtsblokken, voordat men overgaat tot de orde van de dag? Wat wordt het lot van de 350.000 Oekrainiers en de 200.000 Tataren in de Krim? Mocht de olie-prijs ooit weer eens halveren naar het niveau van 5 jaar geleden, dan is de Russische beer misschien niet meer te houden. Energie bepaalt het wel en wee van dat land voor 90%. Na de Oekraine, de EU? 

Het losse liquiditeitsbeleid van de Centrale Banken zou wel eens zijn effect kunnen verliezen, als het internationale politieke evenwicht wankelt. De geschiedenis zal ons leren of dat evenwicht daardoor misschien juist werd verstoord. In ieder geval lijkt men zich nog vast te klampen aan die kunstmatige wereld van imaginaire prijzen, die door dit beleid in het leven werd geroepen. Terwijl het einde daarvan wellicht nadert. Jammer voor al die schoenpoetsers!

DIEDERIK SCHMULL

19 Maart, 2014

LONDEN

(OVERPEINZING): DE ONMACHT VAN EEN CENTRALE BANK

(OVERPEINZING): DE ONMACHT VAN EEN CENTRALE BANK

Het experimentele liquiditeitsbeleid van bepaalde Centrale Banken in de afgelopen 5 jaar is tot MISLUKKING gedoemd. Maar als de economie tegenvalt, dan hoopt men op een voortzetting of uitbreiding daarvan. Hoop is een valse vriend! Want geleidelijk begint het te dagen, dat die monetaire verruiming (QE) NIETS uitmaakt. Het kan zelfs een AVERECHTSE uitwerking hebben. En dan laten we nog even buiten beschouwing, hoe pijnlijk het zou zijn om dit ooit terug te draaien. Want de geloofwaardigheid en onafhankelijkheid van de Centrale Banken hangen daarvan af.

Alle voorspellingen van de autoriteiten over de economische groei zijn, tot nu toe, 50% te optimistisch gebleken. De reden is, dat het monetaire beleid in een maatschappij, met een excessieve totale schuld, VLEUGELLAM is geraakt. Beurskoersen mogen dan de ‘moeder van alle zeepbellen’ beleven, maar consumentenbestedingen blijven teleurstellend. Het vermogenseffect naar de top 1% van de bevolking haalt NIETS uit, behalve ontevredenheid onder de algemene bevolking, die immers maar weinig aandelen bezit en die het reele inkomen per hoofd heeft zien dalen. De gemiddelde levensstandaard in de ontwikkelde landen is in 20 jaar nog nooit zo laag geweest. Bovendien is het bankwezen, als percentage van de economie, veel te groot en riskant geworden. In een tijd van nul-rente loont kredietverlening niet, dus de spookbanken met hun ondoorzichtige kredietportefeuilles, die onevenredig in gebreke zijn, speculeren er maar op los met een minimum aan eigen vermogen. Totdat het weer misgaat. Het midden- en kleinbedrijf levert traditioneel de meeste banen, NIET de grootbedrijven, maar dat staat grotendeels buiten spel, doordat het bankwezen zijn rol niet kan vervullen. Een rigoreuze banksanering volgt onvermijdelijk op de volgende liquiditeitscrisis, die veel groter wordt dan in 2008. Het laat zich raden, hoe het beursklimaat er dan uitziet!

De pijlers van de macro-economie, de omloopsnelheid van het geld (velocity) en de geldvermenigvuldiger (multiplier), zijn respectievelijk op een 60-jarig en een 100-jarig dieptepunt aanbeland. Dit betekent, dat de liquiditeitsvergroting tot onnodige en gevaarlijke speculatieve activiteiten heeft geleid, maar NIETS heeft bijgedragen aan het aanzwengelen van de economie zelf. Hoe is het toch mogelijk, dat de meeste waarnemers desondanks nog rekenen op hogere inflatie, terwijl het tegendeel plaatsvindt, zelfs in China? De laatste cijfers voor de PPI (Producer Price Index) waren daar verrassenderwijs NEGATIEF.

Alle geloof in de tovenaarskunsten van centrale banken zal straks vervliegen, zodra men de onmacht van hun beleid door heeft. Dat komt ervan, als hooggeleerden met hun experimentele modellen en zonder praktijkervaring in het echte bedrijfsleven, aan het stuur worden gezet van het geldsysteem.

DIEDERIK SCHMULL

14 Maart, 2014

LONDEN

(RAAD & DAAD): HOEDJE AF VOOR SETH KLARMAN!

(RAAD & DAAD): HOEDJE AF VOOR SETH KLARMAN!

SETH KLARMAN, Manager van BAUPOST in Boston (U.S.A.), met $ 27 miljard onder beheer, steekt een WAARSCHUWENDE vinger op. Hij wijst op het toenemende onderscheid tussen de echte economie en de aandelenbeurzen. Als dit eenmaal draait, dan is er een langdurige daling te verwachten, waar slechts enkelen op voorbereid zijn.

Hoe is het zover gekomen? Het is de menselijke natuur van hebzucht en angst. Bovendien worden de markten tegenwoordig vooral bepaald door vermogensbeheerders, NIET door de eigenaren van die vermogens. De meeste vermogensbeheerders kunnen zich geen lange termijn horizon veroorloven, maar moeten, uit lijfsbehoud, gelijke tred houden met de stuwkracht (‘momentum’) van de markt. Daarom zijn de markten meer INEFFICIENT dan ooit en ontstaan er BUBBELS, die ONVERMIJDELIJK  ZULLEN BARSTEN.

(Zie LINK onderaan):

Robert Schiller’s cyclically adjusted P/E valuation is over 25, a level exceeded only three times before – prior to the 1929, 2000 and 2007 market crashes. Indeed, on almost any metric, the U.S. equity market is historically quite expensive.

There is a growing gap between the financial markets and the real economy.

In Silicon Valley, it seems that business plans – a narrative of how one intends to make money – are once again far more valuable than many actual businesses engaged in real world commerce and whose revenues exceed expenses.

Europe isn’t fixed either, but you wouldn’t be able to tell that from investor sentiment.

Welcome to “The Truman Show” market.

The world Truman inhabits turns out to be phony.

All the Trumans – the economists, fund managers, traders, market pundits – know at some level that the environment in which they operate is NOT what it seems on the surface.

The Fed can change how things look, it CANNOT change what things are.

When the show ends, those self-deluded Trumans will be mad as hell and probably broke as well.

Someday, financial markets will again decline. Someday, rising stock and bond markets will no longer be government policy – maybe not today or tomorrow, but someday. Someday, QE will end and money won’t be free. Someday, corporate failure will be permitted. Someday, the economy will turn down again, and someday, somewhere, somehow, investors will lose money and once again come to favor capital preservation over speculation. Someday, interest rates will be higher, bond prices lower, and the prospective return from owning fixed-income instruments will again be roughly commensurate with the risk.

Someday, professional investors will come to work and fear will have come to the markets and that fear will spread like wildfire. The news flow will be bad, and the markets will be tumbling.

“Buy the dips” will be replaced with “what was I thinking?”

Not surprisingly, lessons learned in 2008 were only learned temporarily. These are the inevitable cycles of greed and fear, of peaks and troughs. Can we say when it will end? No. Can we say that it will end? Yes. And when it ends and the trend reverses, here is what we can say for sure. Few will be ready. Few will be prepared.

http://outlierallocators.com/tag/baupost-group/

Deze raad moet men inderdaad ter harte nemen, voordat het te laat is.

DIEDERIK SCHMULL

10 Maart, 2014
LONDEN

TIP: PRIJS IS NIET ALTIJD GELIJK AAN WAARDE

(TIP): PRIJS IS NIET ALTIJD GELIJK AAN WAARDE

Een prijs komt tot stand als gevolg van een transactie. Maar de economische waarde wordt bepaald door onzekere, toekomstige factoren, zoals potentiele geldstromen. Verwachtingen kunnen te niet gedaan worden. Bepaalde handelingen kunnen echter weer waarde toevoegen. Sinds 9 Maart, 2009, steeg de S&P 500 met 175% oftewel met liefst $ 13.500 miljard op papier (het Amerikaanse BNP is rond $ 16.000 miljard). De instorting van 2008 is nu een vage herinnering geworden. De inflatie in financiele activa door de ongekende monetaire stimuleringen (QE) werd nog versterkt door de inkoopprogramma’s van eigen aandelen, waardoor netto zo’n $ 1000 miljard aan Amerikaanse aandelen verdween (goed voor de bonus en de winst per aandeel!). Het bedrijfsleven is zeer onzeker over de toekomst, want de overtollige kasposities werden niet aangewend voor investeringen, die al sinds 1999 een neergaande trend vertonen. Geen wonder, dat  in een wereld met lage of geen groei, er een overschot lijkt aan alles. Kunstmatige prijzen geven de juiste waarderingen niet weer. Totdat de ‘veiling’ moet plaatsvinden om schoon schip te maken, want dan ontdekt men pas, welke ‘echte’ prijs eruit de bus komt.

Wanneer vliegt de wereld weer uit de bocht? Eens in zoveel tijd is het weer zover voor de grote, neerwaartse herwaardering van de kwetsbare markten. Verliezen zouden hoog kunnen oplopen als marktwaarderingen zich opeens zouden moeten aanpassen aan verrassend andere omstandigheden. Oekraine is een voorbeeld van een geo-politiek risico, dat als excuus kan dienen voor zo’n herwaardering. Of denk maar terug aan de Russische valutacrisis van 1998, die leidde tot een tijdelijke correctie, in vrij korte tijd, van 22% in de S&P 500-index. Tegenwoordig hebben de monetaire autoriteiten al aangekondigd, dat het deflatie-gevaar is geweken, maar een relatief kleine schok zou juist het tegendeel kunnen bewerkstelligen. De spectaculaire top van de Japanse NIKKEI-index in 1989 werd gevolgd door 20 jaar van deflatie (de Japanse economie is in de laatste 10 jaar alleen al 10% ingekrompen) en pas in het laatste jaar zijn er (tijdelijke?) tekenen van groei en inflatie. Maar de gigantische Japanse monetaire stimulering via een uitbreiding van de geldhoeveelheid met 56% en een devaluatie van de YEN met 20%, heeft slechts een inflatie op jaarbasis opgeleverd van amper 1.5%! De ‘Core’ inflatie, na aftrek van voedsel en energie, is in de 4 maanden tot afgelopen Januari, met niet meer dan 0.6% gestegen, na 55 achtereenvolgende maanden van ‘Core’ deflatie. Een terugkeer naar Japanse deflatie lijkt een kwestie van tijd. Dit toont duidelijk aan, dat de gehele wereld in de greep is van een langdurige structurele deflatie, die in de komende jaren in alle hevigheid toeslaat. NIETS is opgewassen tegen de uiteindelijke, al of niet gedwongen, vermindering van excessieve schuld en van de enorme overcapaciteit in goederen, fabrieken, kantoren, winkels en huizen. Lees de geschiedenis er maar op na. There is NO FREE LUNCH.

DIEDERIK SCHMULL

9 Maart, 2014

LONDEN

TIP: SCHAAKMAT

TIP: SCHAAKMAT

Een koning van een schaakspel staat schaakmat, als hij geen uitweg meer weet en niet meer te redden is. Vele waarschuwingen gaan eraan vooraf. Het spel trekt zich daarvan weinig aan en gaat vrolijk verder, totdat het onvermijdelijke einde niet meer kan worden uitgesteld. Ook de markt kan het niets schelen, wat men denkt. De miljoenen mensen, die door hun verwachtingen, een markt richting geven, kunnen niet echt vooruit kijken en lopen vaak vooruit op wat NIET komen gaat. Alle mogelijke koop- en verkoopsignalen moeten daarom met een korreltje zout worden genomen. De meeste traders gaan regelmatig het schip in, vooral als een eenstemmige mening overheerst. Maar niemand kan met zekerheid vaststellen, wanneer de markt het niet bij het rechte eind heeft. Ondertussen voelen diegenen, die gegokt hebben op de gangbare trend, zich als koning te rijk in het paradijs. Maar het is een hardnekkige mythe, dat kundigheid er veel mee te maken heeft. Dit druist natuurlijk pijnlijk in tegen alles waar financiele deskundigen, met hun kleurrijke modellen en correlaties, zo trots op zijn. Alles is meestal ‘goedkoop’ en dus koopwaardig. Anders staat de handel op het spel.

De wereld is schaakmat, omdat schuld en risico buiten alle proporties zijn gestegen, waardoor weldenkende waarnemers het al hebben over de komende ‘reset’ of herstart van het monetaire systeem. ‘Harde’, fysieke activa zouden dan tegen elke prijs moeten worden ingeslagen, terwijl papieren activa weer behangpapier zouden worden. De extreem hoge schulden zouden immers nooit kunnen worden verminderd, zolang de economische groei ver achterblijft bij wat men in de afgelopen decennia gewend was. Bovendien is de wereld tegenwoordig onderling zo met elkaar verbonden, via derivaten en Carry Trades (arbitrage tussen laag- en hoogrenderende activa) met hoge hefbomen, dat een faillissement van zelfs kleinere landen, zoals Oekraine en Griekenland, onvoorspelbare kettingreacties zou kunnen uitlokken. Wie had gedacht, dat vlinders met hun vleugelslag zo’n onevenwichtigheid in de luchtverplaatsing veroorzaken, dat een klimatologische calamiteit als ‘El Nino’ regelmatig plaatsvindt?

Voorlopig volgt de wereld het voorbeeld van Japan om een schuldprobleem op te lossen met nog meer schuld. Maar dit heeft een steeds LAGERE economische groei en ook een daling van de vermenigvuldiging en omloopsnelheid van het geld (multiplier en velocity) tot gevolg. In zo’n klimaat zullen inflatie en rente BLIJVEN dalen. Bovendien lijkt de globalisatietrend van grenzeloos verkeer van goederen en kapitaal op zijn laatste benen te lopen, waardoor de economische wereldgroei structureel verder zou inkrimpen.

Een zachte landing is een droom, die nooit uitkomt. De totale schuld als percentage van de totale economie in het Westen is nu gemiddeld TWEEMAAL zo hoog als tijdens de periode van 1871 tot 1999. De HALVERING van die schuld als percentage van het BNP in de komende decennia, kan NIET worden tegengehouden door welk monetair beleid ook. Dit is een natuurlijke, historische slingerbeweging. Dat zou funest zijn voor ‘harde’, riskante, met schuld gefinancierde activa, maar een zegen voor langere termijn kwaliteitsobligaties. Een eventuele reset of herstart van het monetaire systeem zal moeten wachten op die harde landing, die bijna iedereen onaangekondigd zal verrassen.

DIEDERIK SCHMULL

5 Maart, 2014,

LONDEN

2000+ UNIEKE BEZOEKERS; VEEL DANK!

2000+ UNIEKE BEZOEKERS; VEEL DANK!



EEN MIJLPAAL NA 6 WEKEN: 

(FLAGCOUNTER): 11,077 PAGEVIEWS en 2025 unieke bezoekers uit 30 landen.

Laten we alle zeilen bijzetten om deze vorm van communicatie verder uit te bouwen.

De technologie staat voor niets!

Hopelijk worden er voldoende aspecten belicht, die voor velen van belang zijn

De onthulling van dit BLOG aan alle mogelijke belangstellenden wordt uitermate
op prijs gesteld.


DIEDERIK SCHMULL

2 Maart, 2014
Londen