TIP: PRIJS IS NIET ALTIJD GELIJK AAN WAARDE

(TIP): PRIJS IS NIET ALTIJD GELIJK AAN WAARDE

Een prijs komt tot stand als gevolg van een transactie. Maar de economische waarde wordt bepaald door onzekere, toekomstige factoren, zoals potentiele geldstromen. Verwachtingen kunnen te niet gedaan worden. Bepaalde handelingen kunnen echter weer waarde toevoegen. Sinds 9 Maart, 2009, steeg de S&P 500 met 175% oftewel met liefst $ 13.500 miljard op papier (het Amerikaanse BNP is rond $ 16.000 miljard). De instorting van 2008 is nu een vage herinnering geworden. De inflatie in financiele activa door de ongekende monetaire stimuleringen (QE) werd nog versterkt door de inkoopprogramma’s van eigen aandelen, waardoor netto zo’n $ 1000 miljard aan Amerikaanse aandelen verdween (goed voor de bonus en de winst per aandeel!). Het bedrijfsleven is zeer onzeker over de toekomst, want de overtollige kasposities werden niet aangewend voor investeringen, die al sinds 1999 een neergaande trend vertonen. Geen wonder, dat  in een wereld met lage of geen groei, er een overschot lijkt aan alles. Kunstmatige prijzen geven de juiste waarderingen niet weer. Totdat de ‘veiling’ moet plaatsvinden om schoon schip te maken, want dan ontdekt men pas, welke ‘echte’ prijs eruit de bus komt.

Wanneer vliegt de wereld weer uit de bocht? Eens in zoveel tijd is het weer zover voor de grote, neerwaartse herwaardering van de kwetsbare markten. Verliezen zouden hoog kunnen oplopen als marktwaarderingen zich opeens zouden moeten aanpassen aan verrassend andere omstandigheden. Oekraine is een voorbeeld van een geo-politiek risico, dat als excuus kan dienen voor zo’n herwaardering. Of denk maar terug aan de Russische valutacrisis van 1998, die leidde tot een tijdelijke correctie, in vrij korte tijd, van 22% in de S&P 500-index. Tegenwoordig hebben de monetaire autoriteiten al aangekondigd, dat het deflatie-gevaar is geweken, maar een relatief kleine schok zou juist het tegendeel kunnen bewerkstelligen. De spectaculaire top van de Japanse NIKKEI-index in 1989 werd gevolgd door 20 jaar van deflatie (de Japanse economie is in de laatste 10 jaar alleen al 10% ingekrompen) en pas in het laatste jaar zijn er (tijdelijke?) tekenen van groei en inflatie. Maar de gigantische Japanse monetaire stimulering via een uitbreiding van de geldhoeveelheid met 56% en een devaluatie van de YEN met 20%, heeft slechts een inflatie op jaarbasis opgeleverd van amper 1.5%! De ‘Core’ inflatie, na aftrek van voedsel en energie, is in de 4 maanden tot afgelopen Januari, met niet meer dan 0.6% gestegen, na 55 achtereenvolgende maanden van ‘Core’ deflatie. Een terugkeer naar Japanse deflatie lijkt een kwestie van tijd. Dit toont duidelijk aan, dat de gehele wereld in de greep is van een langdurige structurele deflatie, die in de komende jaren in alle hevigheid toeslaat. NIETS is opgewassen tegen de uiteindelijke, al of niet gedwongen, vermindering van excessieve schuld en van de enorme overcapaciteit in goederen, fabrieken, kantoren, winkels en huizen. Lees de geschiedenis er maar op na. There is NO FREE LUNCH.

DIEDERIK SCHMULL

9 Maart, 2014

LONDEN