(OVERPEINZING): DE VOLGENDE BANANENSCHIL

(OVERPEINZING): DE VOLGENDE BANANENSCHIL

Wie dan leeft, wie dan zorgt (Texels: Olle tiede heewwe weer tiede)? Een aloude uitdrukking om het aanpakken van netelige kwesties steeds maar vooruit te schuiven. Uitglijden over de volgende bananenschil? Niemand weet wanneer, dus gewoon maar het beste ervan hopen, want wie positief blijft, kan immers de toekomst naar zijn hand zetten?

Toch zijn er sommigen, zoals ondergetekende, die niet zullen rusten om te wijzen op de potentiele financiele en politieke aardverschuivingen, waarvan de meesten liever niet willen horen. Alles lijkt toch aan de betere hand? Zwakke landen kunnen weer lenen op lage rentes. Geen haan kraait naar de genadeloos oplopende schulden, die hen later de das omdoen. Want men neemt aan, dat men gezamenlijk daarvoor kan en zal opdraaien. Banken komen weer in veilige wateren, want hun herkapitalisatie staat nu echt te gebeuren. Ze worden nu (weer) ‘doorgelicht’ (stress tests) en dit keer zou het veel geloofwaardiger zijn. Er komt zelfs een limiet op de schuldhefboom (leverage). Maar bankschuld kan nog steeds oplopen tot 33 maal het eigen vermogen! Een teruggang van slechts 3% in de waarde van de uitstaande activa is genoeg om een gemiddelde bank weg te vagen. Een 1% teruggang leidt tot een leverage van 55 maal, een 2% teruggang tot liefst 100 maal. Er is bar weinig voor nodig om weer een ernstige vertrouwenscrisis te verwachten. Is het tijd om rustig te gaan slapen, terwijl menselijke hebzucht en stommiteit weer de overhand krijgen? Of is een crisis juist de prijs, die betaald moet worden voor vooruitgang?

Afschaffing van het fractioneel bankieren, waarbij een deposito vele malen kan worden uitgeleend (‘private money’), lijkt niet de oplossing, noch kan dat in de praktijk ooit worden gerealiseerd. Overregulering en bureaucratie, evenmin, want die doden een dynamische samenleving. De uiteindelijke oplossing moet gezocht worden in een stabieler internationaal monetair systeem, zoals dat voor 1971 bestond: met een relatief vaste verhouding tussen de Dollar en het Goud, terwijl valuta’s en rentes in het gareel werden gehouden. Het systeemrisico van veel te grote bankgiganten (‘too big to fail’) werd beperkt, omdat iedere schoenmaker bij zijn leest bleef. Na de afschaffing van het toenmalige Bretton Woods systeem, werden opeens alle dieren uit hun kooien losgelaten. De tegenpartij- en financieringscrisissen in het financiele systeem namen toen pas een hoge vlucht, te beginnen met Herstatt in 1974 en recentelijk het ‘onzichtbare’ schaduwbanksysteem van niet-banken. Helaas is een terugkeer naar zo’n systeem met relatief vaste wisselkoersen pas te verwachten, nadat het huidige gedereguleerde monster definitief de geest geeft in een ultieme CRASH.

DIEDERIK SCHMULL

30 April, 2014

WESTCLIFF-On-SEA

TIP: WORDT DE OEKRAINISCHE KLOK TERUGGEDRAAID?

(TIP): WORDT DE OEKRAINISCHE KLOK TERUGGEDRAAID?

In 2008 liet Poetin zich kennelijk bij de voormalige Amerikaanse president Bush ontvallen, dat Oekraine eigenlijk niet eens een land genoemd kon worden. Sterker nog, het land Kievan Rus, met als hoofdstad Kiev, rond het jaar 1000, wat zich uitstrekte tot Moskou, wordt gezien als de bakermat van het huidige Rusland. Zuid- en Oost-Oekraine waren gedurende honderden jaren, in de 18de en 19de eeuw, deel van Rusland en werden zelfs Novorossiya - Nieuw Rusland - genoemd. Vandaar de gelijkenis van de Oekrainische en Russische taal. Oekraine was goed vertegenwoordigd in de elite van de voormalige Sovjet-Unie, met Sovjet-leiders als Chroesjtsjov, stammende uit een Oekrainische boerenfamilie, en Brezjnev, geboortig uit Oekraine. De gedwongen collectivering van de landbouw in de jaren ‘30 onder Stalin leidde echter tot miljoenen doden, wat vooral West-Oekraine nooit heeft kunnen vergeven.

Hoe nu verder? Poetin was lid van de geheime dienst, de KGB. Maar eens lid, altijd lid. Vroeger werd de KGB in toom gehouden door het internationale realiteitsbeleid van de Communistische partij. Maar tegenwoordig heeft de KGB vrij spel en heeft het in Rusland gewoon voor het zeggen. Eventuele financiele en politieke gevolgen van het terugdraaien van de klok worden op de koop toe genomen. Wie weet, blijft het niet daarbij. ‘Keizer’ Poetin heeft nooit een geheim gemaakt van zijn droom van een ‘Eurazie’ als antwoord op de Transatlantic Trade and Investment Partnership tussen Amerika en de EU. Hoelang duurt het nog, voordat bij menigeen de ogen opengaan, dat de politieke en militaire temperatuur tot het kookpunt zou kunnen stijgen?

DIEDERIK SCHMULL

27 April, 2014

WESTCLIFF-On-SEA

STRATEGIE: ROTATIE

STRATEGIE: ROTATIE


Terug van weggeweest. Verhuisd! De volgende levensfase op een andere plek, amper 1 uur van LONDEN, maar met gezonde zeelucht. Het duurt echter nog wel een week, voortdat alles weer op rolletjes loopt.

Hebben we onlangs weer een bekende rotatie binnen de markten meegemaakt, dit keer van 'groei'- naar 'waarde'-aandelen? Dure groei-aandelen, die even de wind in de rug hebben ('momentum'), lijken op ICARUS, die uiteindelijk te dicht bij de zon vliegen. Enige twijfel over groei is funest. Wat goedkoop lijkt, mag dan uit de mode en saai schijnen, maar komt op langere termijn vaak als de winnaar uit de bus. Hopelijk is er wel een dividendrendement voor de belegger, die bereid is om te wachten.

De gevierde Biotech- en Internetaandelen moesten in korte tijd het onderspit delven met 20% of met nog veel meer. De zoveelste koopgelegenheid? Bij een relatief soepel monetair beleid is immers alles mogelijk. Maar pas op voor beursfavorieten! Velen zullen eendagsvliegen blijken te zijn, ookal duurt het vaak jaren. Beter om zich te richten op datgene, wat de mens altijd nodig heeft, zoals eten, drinken en zichzelf opfrissen (zeep). Want economische groei, met hogere inflatie en rente, is nog ver te zoeken in een wereld, gekenmerkt door OVERCAPACITEIT. Het rendement op 10-jarige Treasuries is LAGER dan 10 maanden geleden (dus: hogere waarderingen).

De langverwachte rotatie van kwaliteitsobligaties naar riskantere zakelijke waarden laat het voorlopig afweten. Mocht dat toch plaatsvinden, dan lijkt dat geen lang leven beschoren in een wereld met excessieve schuld als percentage van de economie, die neigt tot deflatie.

Wat is de grote VERRASSING, die de wereld straks te wachten staat? Een wereldwijde 'reset'? Alsof men nu op wereldschaal het ooit eens zou kunnen worden over zo'n ingreep. Nee, eerst moet de wereld schuimbekken van woede en dan is er kans op een schoorvoetende overeenstemming, zoals in 1934 (opwaardering van de officiele Goudprijs). De grote verrassing is juist, dat schuldinkrimping, goedschiks of kwaadschiks, gewoon doorzet. De totale staats-en prive-schuld van het gemiddelde ontwikkelde land van 500% als percentage van het BNP zal in de komende 15 tot 20 jaar weer dalen naar een houdbare 150%, net zoals de oorlogschuld van vorige generaties. Duitsland heeft de oorlogsschuld van de Eerste Wereldoorlog pas na ruim 90 jaar kunnen aflossen (in 2010; die van de Tweede Wereldoorlog werd in 1988 afgelost). Onderschat daarom die uitdaging niet! Na 50 jaar van groei en inflatie, lijkt de Tweede Grote Werelddepressie in 2000 te zijn aangebroken, maar wordt sindsdien tevergeefs met hangen en wurgen, doormiddel van een monetair bubbelbeleid, bestreden. De liquiditeitscrisis in 2008 was slechts een voorspel van de echte schuldencrisis.

Algemeen geaccepteerde kasgelden, vooral ondergewaardeerde Amerikaanse Dollars, worden weer KONING. De Dollar valt? Alsof de Euro kan standhouden doormiddel van uitspraken van de ECB of alsof andere, relatief illiquide valuta van ondemocratische landen, opeens de rol van de Dollar zouden kunnen overnemen. Het ruime monetair beleid van kwantitatieve verruiming (QE) - doormiddel van de opkoop van obligaties - heeft juist geleid tot een TEKORT aan essentieel onderpand voor het kredietsysteem en dus aan echte liquiditeit. De geldvermenigvuldiger ('multiplier') in zijn achteruit! De volgende liquiditeitscrisis, die opeens kan plaatsvinden, zal dan kans bieden op een 'reset', met een glansrijke rol voor GOUD. Alleen Goud geniet wereldwijde acceptatie, al duizenden jaren lang, NIET Speciale Trekkingsrechten (SDR's) of Alternatieve Valuta. Goud is de noodzakelijke verzekering, die geen rente nodig heeft om te gelden als schuilplaats voor rijkdom. Juist tijdens hele moeilijke tijden. Lees de geschiedenis er maar op na.

DIEDERIK SCHMULL

21 April, 2014
WESTCLIFF-ON-SEA

(TIP): WIE IS DE ECHTE MANIPULATOR?

(TIP): WIE IS DE ECHTE MANIPULATOR?

De Centrale Bank, natuurlijk. NIET de bank- en flitshandelaren, die gewoon handlangers zijn en regelmatig, achter gesloten deuren, ruggespraak (moeten) houden met de werkelijke machthebbers in de wereld. Die machthebbers bevinden zich in alle geledingen van de maatschappij en zijn meestal NIET politici, die eveneens vaak handlangers zijn van de ‘FAMILIE’. De Familie? Juist! Men wordt ‘uitgenodigd’ om erbij te mogen horen, maar ooit verlaten is er niet bij. Eens lid, altijd lid, totdat men heengaat of totdat er zich iets ‘onverwachts’ voordoet. De voornaamste Centrale Banken, alsmede hun overkoepelend orgaan de Bank of International Settlements (BIS) te Basel, zijn uiterst ondoorzichtig. Zij worden weinig gehinderd door democratische inspraak. Er wordt af en toe verantwoording afgelegd aan het parlement om de schijn te wekken, dat overheden, via hun ‘aandeelhouderschap’ enige zeggenschap zouden hebben over hun doen en laten. Niets is minder waar. Centrale Banken zijn sinds hun ruim honderdjarig bestaan in handen van hun anonieme oprichters en hun opvolgers en daarom ‘onafhankelijk’. Zij laten zich rijkelijk betalen door de overheid voor hun verlenen diensten. De uitgifte van geld is immers de meest lucratieve zaak ter wereld, wat naarstig wordt bewaakt door de belanghebbenden. Is dit alles uit de lucht gegrepen? Vast staat, dat men soms niet teveel vragen moet stellen, want men stuit op oppermachtige, gevestigde belangen.

De wereld is in de val gelokt. Door de financiele reddingsoperaties, de monetaire stimuleringen en het nul-rentebeleid van de laatste 30 jaar, zijn de prijzen van zakelijke waarden niet ‘echt’. De marktmanipulaties hebben hun vruchten afgeworpen voor de Familie en hun handlangers. Het lijkt op een pokerspel met een exponentieel groeiende schuldenhefboom, waarbij alle kaarten zich aan een kant opstapelen. Men zou deze ontwikkeling eigenlijk met angst en beven moeten aanzien! Steeds meer kunst en vliegwerk komt eraan te pas om dit onevenwichtige schuldensysteem overeind te houden. Maar aan alles komt een eind. Op een gegeven moment, niemand weet wanneer, zullen manipulaties het laten afweten. Opeens zal het influisteren van wat Centrale Banken nu weer van plan zijn (‘forward guidance’), zijn effect verliezen. De extreme financialiseringsbubbel draagt de kiem in zich van een totale vernietiging. Wat toevallig, dat de bijbelfilm ‘NOAH’ onlangs is verschenen! Genoeg blikgroente thuis?

DIEDERIK SCHMULL

7 April, 2014

WESTCLIFF-On-SEA