(TIP): STAGNATIE IS NOG GELUK HEBBEN
Economische groei? Vergeet het voorlopig maar, wanneer overmatige schuldenlast de klok slaat. Elk groeicijfer wordt natuurlijk even bejubeld, om daarna weer naar beneden te worden aangepast. In deze kunstmatige bubbelwereld zou stagnatie nog een zegen zijn, want de vloek van een neerwaartse economische spiraal ligt voortdurend op de loer.
De economische patient mag dan, na 5 jaar, de intensivecareafdeling even vaarwel hebben gezegd, maar de gezondheidstoestand blijft nog zwak en wisselvallig. Iedereen staat echter te trappelen om de economie weer normaal en gezond te verklaren. Een inflatie- en rentestijging zouden een kwestie van tijd zijn. De gigantische monetaire stimuleringen zouden hun effect niet gemist hebben. Binnenkort is alles weer bij het oude en was de Grote Financiele Crisis slechts een boze droom.
Of is de terugkeer naar een normale economische groei voor de ontwikkelde landen juist een illusie? Is het tijd om het economische draaiboek van de laatste 60 jaar op de schroothoop te gooien? Een structurele vertraging van economische groei, die gepaard gaat met minder productiviteitsgroei en vergrijzing, doemt op. Lage inflatie en rente zijn dan gebruikelijk. Minder winstgroei ook. De enige manier om winstgroei te behalen is door kostenbezuinigingen, overnames van concurrenten en inkoop van eigen aandelen, want normale omzetgroei en marktexpansie laten het afweten. In zo’n klimaat is het behalen van een behoorlijk rendement op het vermogen een heksentoer.
Intussen weten de dalingen van rendementen van vooral lange termijn kwaliteitsobligaties (en steeds hogere waarderingen), van geen ophouden. Het is alsof de markten allang een uitspraak hebben gedaan over de onvermijdelijke economische stagnatie. De meeste beleggingsdeskundigen zijn verbaasd, verwonderd en verbijsterd. Men hoopt nu, dat zo’n langdurig lage rente voldoende is om de prijzen van riskante activa, zoals aandelen, onroerend goed en grondstoffen, overeind te houden. Want dan heeft het expansieve monetaire beleid in ieder geval bereikt, dat de bubbels niet meer als een pudding in elkaar zouden zakken.
Maar waarom zou men nog willen speculeren in zo’n klimaat? Sparen zou veel meer zin hebben, hoe laag de rente ook is. Opgepompte activa lokken extra belastingen, regelgevingen en confiscaties uit. Spaargeld wellicht ook, maar de dwaasheid van politici kent zijn grenzen. Wie wil verantwoordelijk zijn voor een ‘run’ op het financiele systeem? Opgepompte activa geven tijdelijk een ‘rijker’ gevoel, maar dat heeft weinig te maken met een echt duurzaam economisch herstel. Daarvoor is een investerings-, productiviteits- en kredietcyclus nodig, die nauwelijks kunnen plaatsvinden als het schort aan solvabele en kredietwaardige banken, consumenten en landen. Er is nog een heel lange weg van schuldinkrimping te gaan! De totale wereldschuld als percentage van de economie staat nog steeds op recordhoogte. Kwijtschelding is de verdwijning van het bezit van een ander en enorm deflatoir. Hyperinflatie is het voorrecht van bananenrepublieken, waar de rol van de eigen valuta als betaalmiddel allang is beeindigd (‘dollarization’!). Een internationale monetaire ‘reset’ heeft alleen kans na een crash, een depressie en een oorlog. Dus er zit niets anders op, dan zich voor te bereiden op een langdurige periode van soberheid, schuldafbouw en stagnatie. En nog lagere rente!
Lage of lagere rente is echter geen garantie voor de instandhouding van de huidige bubbelwereld. Als inkomsten stagneren, moeten activa op een gegeven moment van de hand worden gedaan om de rekeningen te betalen! ‘What goes up, must come down’. Aan die cultuurhistorische ijzeren wet valt niet te tornen.
DIEDERIK SCHMULL
2 Augustus, 2014
WESTCLIFF-On-SEA, Essex, U.K.
@DS
BeantwoordenVerwijderenSlim Belggen :Wat we in 2008 beleefden, was een deflatoire contractie. Waar we momenteel naartoe evolueren is een inflatoire melt-up: het door ons gevreesde scenario!
...........Met name het cijfer van de ECI. Nee, niet die failliete boekenservice, maar wel de Employment Cost Index. Oftewel, inflatie in de arbeidskosten.
Dit is een gevreesde graadmeter voor de inflatieverwachting. Want als de kosten voor arbeid gaan oplopen, dan volgt inflatie snel......
Is dit tijdelijk ook uw visie ?
mvg//Harold
@HAROLD:
VerwijderenElk hoger inflatie-cijfer lijkt TIJDELIJK, ook die van de Employment Cost
Index. Zulke cijfers worden voortdurend aangepast, dus de trend is nog
steeds NAAR BENEDEN gericht. Een krappe arbeidsmarkt? Einde van
globalisering? De middenklasse gaat na 20 jaar stagnatie, opeens meer
verdienen? Hoogstens gaat het minimumloon wat omhoog, hier en daar,
maar er is GEEN sprake van verandering van trend.
Ondanks de geopolitieke spanningen, DALEN de energiekosten. Nee,
de harde cijfers wijzen nergens op inflatie, hoogstens stuiptrekkingen,
die meteen weer voorbij zijn.
DS
Bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog, was er voor het eerst sprake
BeantwoordenVerwijderenvan een wereldwijde beurssluiting, voor kortere of langere tijd. De Russische
revolutie van 1917 kwam er nog bij. Zelfs de New York Stock Exchange
sloot voor een bepaalde tijd, ookal was er nog wel handel buiten de beurs om.
http://www.zerohedge.com/news/2014-08-01/august-1914-when-global-stock-markets-closed
DS
net terug van weekje Frankrijk : je voelt de armoede en het onbehagen in alle hoeken met klamme handjes groeien ... En in Belgiƫ werken ze vanaf morgen voor eigen rekening. Tot vandaag gaat alles zowat naar Vader Staat. Manmanman, waar gaat dit eindigen ?
BeantwoordenVerwijderen@HADEWYCH VON MISES:
VerwijderenHet wordt voorlopig zeker NIET beter. Frankrijk is een politieke en
economische tijdbom, ookal kan de Franse staat nu goedkoper lenen
dan de V.S.!
Alleen in Frankrijk kon zoiets als de BASTILLE bestaan, een 'luxe'
gevangenis voor hooggeplaatsten, die zelf hun menu konden uitzoeken:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Bastille_Saint-Antoine
DS