(TIP): ZIJN VERDIENDE LOON

(TIP): ZIJN VERDIENDE LOON

Niet voor niets hebben bruine bonen een donkere naad. Gelukkig maar, dat er een kleermaker was, die Boontje met een mooi zwart draadje weer dichtnaaide. Die kreeg immers zijn verdiende straf (‘Boontje komt om zijn loontje’), toen zijn buik openscheurde na het onbedaarlijk uitlachen van het Strootje (die vlam vatte) en het Kooltje (die in het water viel). Het sprookje laat zien, dat men na leedvermaak zijn verdiende loon krijgt (De Klucht van Oene, Jan Vos, 1662).

Stijgen aandelenmarkten alleen maar, omdat ze stijgen? Koopt men, omdat men denkt anders ‘de boot te missen’? Lach niet om deze ‘moeder van alle Meltups’, die al jarenlang geweigerd heeft om maar even op adem te komen met een behoorlijke correctie. Want elke opgaande of neergaande markt sleurt zoveel mogelijk beleggers met zich mee, voordat die opeens draait. Te optimistische of te pessimistische beleggers, die vooral met een schuldhefboom (margin account) een bepaalde gok hebben gewaagd, krijgen dan hun verdiende loon.

Welnu, het uur van de waarheid is nabij. De algemene verwachting van een versnelling van de economische groei en inflatie zal de bodem worden ingeslagen. Al jarenlang laat reele looninflatie het afweten, dus elke prijsstijging is tijdelijk, omdat men zich enige prijsstijging eenvoudigweg niet kan veroorloven. Daarnaast speelt de hoogste schuldenlast als percentage van de economie aller tijden, parten, waardoor elke groeiverwachting telkens weer teleurstelt. Dit is structureel. Vandaar de fantastische rendementsdaling en koersstijging (+ 14.2%), tot dusver, in 2014, van bijvoorbeeld de 30-jarige U.S. TREASURY en andere lange termijn kwaliteitsobligaties, tegen de algemene verwachting in. Vandaar de tegenvallende ‘rotatie’ van defensieve naar meer economisch gevoelige aandelen. Opgepast, de ‘Meltup’ in de aandelenmarkten lijkt een voorschot op de toekomst te nemen, die niet uitkomt!

Bovendien zal men ook de hardnekkige mythe laten varen, dat eerste klas topaandelen met relatief ‘veilige’ dividenden, zonder veel kleerscheuren, de komende storm zouden kunnen trotseren. In de vorige neergaande markt (9 October, 2007 tot 9 Maart, 2009) daalden de ‘beste’ 54 Amerikaanse topaandelen met gemiddeld meer dan 40% (maar Merck met 58% en General Electric met liefst 80%!). ALLE aandelen blijven riskante activa, waarvan de dividenden NOOIT zijn gegarandeerd en welke VOGELVRIJ worden, zodra de economische cyclus onverhoopt tegenzit.

In de laatste 14 jaar, sinds het hoogtepunt in 2000, is de Dow Jones Index, na aftrek van inflatie, slechts met 4% gestegen, maar de bredere S & P 500 Index daalde met 7% en de NASDAQ Index met liefst 36%. Een bijzonder teleurstellend resultaat voor wisselvallige activa! Er zijn optimistische waarnemers, die nu een verdubbeling in het vooruitzicht stellen, juist omdat de markten, ondanks alle monetaire stimulering, toch zo zijn achtergebleven. Wie weet, alles is mogelijk, lees het boek van Charles Mackay er maar op na (‘ Extraordinary Popular Delusions and The Madness Of Crowds’, 1841). Vergeet het maar. Het is de moeite niet waard, want alle winst is tijdelijk en verdwijnt weer met de Noorderzon. Het gemiddelde aandeel is sinds 2000, na aftrek van inflatie, reeel gedaald. Het is daarom veel waarschijnlijker, dat de echte instorting van de markten nog voor de deur staat, zodra schulddeflatie de overhand neemt. Wat de schijnbaar oppermachtige Centrale Banken ook in petto hebben. Hebben die de vorige beursmalaises ooit kunnen voorkomen? Zelfs na 33 jaar, is de triomftocht van relatief liquide kwaliteitsobligaties pas begonnen, want er komt niet alleen een tekort daaraan, maar een verdere rentedaling is niet meer te stuiten. Niemand had een rendement van 0.54% van de 10-jarige Japanse staatsobligatie (JGB) ooit voor mogelijk gehouden. Maar Japan ging ons voor! De Nikkei 225 aandelenindex staat, na de recente stijging, nog steeds 60% lager dan 22 (!) jaar geleden.

DIEDERIK SCHMULL

10 Juli, 2014

WESTCLIFF-On-SEA, ESSEX, U.K.